Çay Üstüne Bir Deneme

• 25 Eylül 2012 Salı 07:59:29

Güne merhaba derken elde ışıl ışıl gülümseyen dilberdir çay bardağı. Çayı bu denli dayanılmaz kılan albeni, renginde mi, tadında mı? Dirlik düzenlik sahibi evlerde her sabah ocağa vurulan çaydanlık mutlu bir tabloya şahitlik etmenin hazzını yaşar bence. Mutlu ve mütevazı yuvaların duygu dünyasının kokusu, çayın aromasına karışınca maddî ölçülerle ifade edilemeyen güzellikler yaşanır.

İnce bellilerin üstünden hazzın buğusu yükselir halka halka. Dudaklarda buselik bir şarkının buğulu nağmeleri titrer. Görünmez olup böyle bir ana şahitlik edip yaşananları sözcüklere dökmek isterdim doğrusu. Tabi bunun imkânsız olduğunu bile bile söylüyorum bunları. Modernitenin içinde özgün kalabilmiş ender içeceklerdendir çay. Tarzı, içimi, biçimi farklı da olsa özünü kaybetmeyen usaresi rengi kendine hastır çayın.

Dünyadaki tüm güzel şeyler gibi, çayın da şiire edebiyata konu olmaya hakkı vardır. Çaya dair yazmamak; zarafete, estetiğe, albeniye kayıtsız kalmak demektir. Çay hayatın berrak bir parçasıdır. Yemek esnasında, yemekten sonra, günün diğer bölümlerinde bizimle olan, ilgimize mazhar olan nazlı; ama mütevazı içecek adıyla,rengiyle tadıyla yer etmiştir günlük yaşantımızda. Kimimizi billur rengiyle kimimizi buğusuyla bağlar kendine.

Esenliğin, estetiğin zarif ve dayanılmaz perisi çaya yazılan methiyeler, denemeler dünya döndükçe devam edecektir. Çayın musikisini dinleyenler, hazzın ve nazın ne demek olduğunu keşfeden kaşiflerdir. Çaya muhabbet beslemek, ince zevk sahibi olmaktır. Çay suyun renk ve ahenk elbisesi giymiş hâlidir. İpekten zaman diliminin ince, narin, alımlı dilberidir çay. Dilde, damakta,dudakta izi kalır. Anıların üstünde tüten buğu olur buğusu.

Çay, cennet güneşinin ışığının dünyaya sızan bir cüzüdür. Yaratanın kullarına ihsanıdır. Yedi rengin özünden süzülmüştür rengi. Kaynayan çaydanlığın sesi, nice hayal kapıları açar duyabilenlere. Nice hoş besteleri çağrıştırır bu ses. Çay demleme güzelliği derleme sanatıdır. Estetize duyguların, porselene ve cama ruh veren manasıdır çay. Porselen ve cam, çaysız kalınca anlamını kaybeder, zarafeti ve albenisi eksilir.

Hasılı, çay ve çay demleme bir sanatın ve ustalığın konusudur. Aziz olan suyun, porselen demliklerde ve ince belli dilberlerde asalete bürünmesidir çay. Zarafetin ve asaletin mütevazı fotoğrafıdır çay dolu ince belli…
Ankara,24.09.2012 İ.K