ÖLÜME SES VERENLER COGUNLUKTAMI

• 19 Eylül 2012 Çarşamba 21:42:05

ÖLÜME SES VERENLER COGUNLUKTAMI

Yürüyoruz en bencil yanlarimizla daha iyi bir yasam icin.
Ve yasamimiz yollarda bitiyor.
Yikimlar, savaslar, göcler, uzak insan sesleri icinde insana kosuyoruz.
Hakimiyet, alinabilen fiyati olan deger yargilarinin pullasmisligindan baska bir sey degil.
Yeryüzünün hangi bölgesindeki insanlara dokunsan, tonu aynidir acisinin.
Hepsinin icindeki durum haritasi birbirinden farksiz, dile alinamaz kelimeler icinde boguluyor.
Gazetelerin,ekranlarin anlik seyrinden geriye kalan reklam arasi gözyasi iste.
Siddete,kiyimlara kilif uydurma sanati icinde, vahsi tablolar yigini haline geldi insanlik.
Daha iyi bir yasam icin savas sanati kullaniliyor, egreti duran beynin insanliktan korkusu.
Topluca ucuruma gidiyoruz iste ,iyi niyetli olmanin hic bir düzeltici tarafi yok .
Kutuplasmanin en soguk hissedildigi yer insan kalbi.
Yillarca utanc duvarlari cekildi ,setler, topraklar icin ,hemde geri gidecegi topraklar icin bunca ölüm
kuru kalan cam kirlerini boyadi kirmizi ucuz kanlar.
Simdi eski cag aletleri yok belki ama,eskilerden daha gelismis ucuz beyinler var.
Sersem kursunlar icinde deliniyor cocuklarin plastik toplari.
Hangi kelimeyi soysam utanir bu durum karsisinda.
Bir iyi hayal kurmak bile pahaliya patliyor hayalkirikliginin altinda.
Her yerde ayni illet manzara, deklansöre basmak mayina basmaktan daha korkunc bir hal aldi.
Gazete sayfalari utanci yazmaktan kirlendi de , bizler okumaktan kirlenmedik duyarsizca.
Bürokrasi hantalmi hantal bir fil gibi, yavas,ve bir o kadar uzak gidiyor insanligin muhtacliginin tersine.kinamaktan baska ses cikmiyor tok girtlaklardan.
Umutluyuz demek henüz uzak bir yol ama, umut beslenmeli ki yürüyebilmeli umuda.
En kalin kelimeler yigilip duruyor duygularin acisindan,ondandir sezlenis,bu yüzdendir haykiris.
Haksiz ölen her insanla ölür insanlik.
Duyarsiz kalinan her olayda körelir duygular giderek.
Simdi eminim ki herkes baris nasil olacak diyordur.
Dogru ama savasi doguran beynin gizli odalarinda sakli ne yazik ki bu cevaplar karmasasi.
Tekligin degil, coklugun üzerine düsmesiyle pes eder bu dram.
Aliskanlik haline gelen dramlarin seyircisi olma utancini, kendi ruhumun bütün perderlerinde yasiyorum.
Kelimelere dökmekten baska belki daha cok seyler yapilabilir ama............?
Doldurulmasi gereken o kadar cok nokta biriktiki beynimizin arka tarafinda.
Günese emanet ettik artik insan kalma sicakligimizi.
Hic bir isim , ülke, insan , ve olay yerini söylemeye gerek varmi bilemiyorum artik.
Insanligin öldügü her yer mezarliktir geriye kalanlara.
Ister görelim, yada israrla cevirelim bakislarimizi, ya bir gün en yakinimizda kopacak firtina,
yada koparilacagiz firtinalarin kucagindan topragin rahmine.
Demem o ki aslinda kendimize bir iyilik yapma zamani gecti,sonradan gelenlere birakacak iyi bir dünya temeli icin ,bütünüyle kötülüge bulasmadan, dayanisma ruhumuzun direncine güc,sefkat,sevgi, veempati katmaliyiz.
Gemi birlikte yol alir .
Denizler insanligin birlikteligi,ve duyarliligiyla dalgalanip cosar .
Daha da yazilasi kelimelerim vardi ama, hepsi yasta .....