Yokluğa bir mektup

• 6 Eylül 2012 Perşembe 12:26:48

İşte bu dönüşü olmayan yoldu bizi düşündüren, düşüncelerimizi kötü yorumlayan! Düşlerimizi zehirlerle karıştırıp yüreğimize bir salgın gönderen!.. Düşlediğimiz gerçekler düşündüğümüzün aksinde ilerleyen sızılardı bize geri dönen... Gerçeğin aksine şekilcilik oynayan kişilerin kirli tebessümlerinin arasına karışmış yıkıcı hakaretlerdi insanı yokluğun gölgesine iten!.. Susmak, bir çocuğun düşüncelerine bürünmek ve bir çocuk gibi davranmak; yaşamın en derin anında yaşamaktan caymaktı!.. Yaşamaktan caymak; varlığın tükenmiş haliydi hep, düşlerin, güzel düşüncelerin kirletilip vahşice katledilmesiydi... Yokluğa bir kadeh kaldırıyorum... Yokluğa... Olmayan o düşüncelere ve düşlere...