Özümüzü yitirmeden.

• 10 Ağustos 2012 Cuma 20:03:18

Bu gün hamd olsun ki Müslüman bir ülkede
yaşıyoruz. İnsanımızın yüzde doksanı Müslüman, ancak ne yazık ki bazı kesimler bu şekilde davranmamak için adeta çaba harcıyorlar din istismarına varıncaya kadar kötü tutum ve davranışlar sergiliyorlar. Kimisi pkk gibi bir illegal örgütü açıktan desteklerken bir başka kesim serseri mayın gibi dalga hangi taraftan gelirse dalganın iteklediği yöne sürükleniyor. Bizim atalarımız bu ülkeyi bir beden oldukları için kurtardılar, şimdiki zaman da ise gruplara ayrıldı ve her grup kendi düşüncelerinin haklı olduğunu savunurken gerçekleri maalesef göz ardı edebiliyor. Siyasiler ayrı telden çalarken sözüm ona aydın kesim diye isimlendirdiğimiz grupta ayrı telden çalıp söylüyorlar.
İnsan hak ve özgürlükleri üç kuruş menfaat için ezilip yerle bir edilirken, bazı insan hakları savunucuları da aslında gerçek yaşantılarında ezen, sömüren ve hak yiyen kimseler olduğu da gözlerden kaçmıyor. Attılar mı mangalda kül kalmazken icraatta sıfır çekmeleri de ayrı bir merak konusudur. Sözüm ona bir takım din adamları var bu günkü Türk halkını maksatlı olarak yavaş ve sistemli bir şekilde dinden uzaklaştırmaya, yalan yanlış bilgilerle aklını çelmeye çalışıyorlar, insanlarımız da ne yazık ki bunlara âlim diye inanıp peşine düşüyorlar, her geçen gün uçuruma sürüklenmeye devam ediyorlar. Umarım geç olmadan doğruyu bulup kendilerini kurtarırlar.

Toplum o kadar değişti ki Avrupalı olalım derken özümüzü terk etmeye başladık, genç kız ve erkeklerimiz şekli şemaili değiştirip abuk subuk şekillere büründüler, bırakın dinle alakadar olmayı saygıyı ana ve babayı dahi unutup başka âlemlere daldılar. Sokak ortasın koklaşıp öpüşmelerden tutunda daha bir sürü bize uymayan haller, birde bunları edepsizce savunan orta yaşlılar (ne kadar dar kafalısınız gençler el ele dolaşıyor ne var ki bunda)var.

Son günlerde herkesin ağzında dolaşan bir kürtaj lafı var bu konuyu biraz irdelemek istiyorum.
Kürtajın ne olduğunu her insan bilir sanırım, ama bilmeyenler için ben bir daha anlatmak istiyorum. Ana rahmindeki yaşayan çocuğun hayatına son verip bulunduğu yerden kesip almak.
Ana rahmine düşen çocuk o andan sonra insandır...
Tıp ilerledi artık. Televizyonlarda açık ve net bir şekilde anlatılıp gösteriliyor. Başlangıcından sonuna kadar gün gün anlatılıyor. Bu cenin ana rahminde artık bir hayat bulmuşsa ve sen bu canı bilerek aldırıyorsan bunun adına cinayet derler. Bu canında en az senin kadar yaşama hakkı var.
Gazetelerde okuyorum tv haberlerinde dinliyorum ve hayretler içerisindeyim. Sokaklara dökülüp insan haklarını savunmak adına slogan atıp pankart açanlar hangi akla hizmet bu tür bir davranış içerisindeler anlamak mümkün değil. Allah aşkına biri söylesin bu nasıl bir insan hakları savunmaktır, hakkını savunduğun insanı daha dünyaya gelmeden yok etmekle neyi nasıl savunacaksınız..
Kimi kandırıyorum sanıyorsun, söyleyeyim o zaman kendini, aklını başına topla özüne dön sen bu değilsin. Bedenim bana ait sen karışamazsın demekle de kendini kandırmış oluyorsun, eğer Müslümanlım hamdolsun diyip ve hala beden benim diyorsan şunu iyi bil ki bu beden sana verilmiş bir emanetten başka bir şey değildir.
Unutma ki bu gün savunduğun kürtaj hakkı eğer sen ana rahmindeyken annen kürtaj olsaydı savunacak bir canın olmayacaktı.Söylenecek daha çok laflar var ama anlayana buda yeter sanırım .

Kalın Sağlıcakla.

Talip ACILIOĞLU