Evden ayrılınca….

• 28 Temmuz 2012 Cumartesi 08:17:43

Yeryüzünde ilk yaşam başlayalı birkaç milyar yıl oldu sanırım. Önce bakterilerle başlayan yaşam sonra bitkilerle daha sonra hayvanlar ve en sonunda insanlarla devam edip günümüze kadar geldi.
Dünyadaki yaşam o kadar karmaşık ve bir o kadarda mükemmel dengeler içerisindeki tüm taşlar yerli yerince oturtulup bir sisteme sokulmuş, yüce yaratan tarafından. Dünyadaki yaşamın devam etmesi için ne lazımsa tastamam mevcut.
Yeryüzündeki hayatlar(insan, hayvan ve bitki)devamlılığını sağlamak için çoğalmak zorunda, çoğalabilmek içinde dişi ve erkek gerekiyor. Zaten Allah insanı Âdem ile Havva olarak yaratmadı mı? Hayvanlarda dişi ve erkek yok mu, bitkiler hakeza bu şekilde çoğalmıyor mu? Tüm yaşam aynı şekilde hayatta kalmak ve soyunu devam ettirmek için çabalıyor. Biz insanlar hayvan ve bitkilerden elbette ki yaratılış olarak üstünüz aklımız bizi üstün kılıyor.

Allah insanı Adem ile Havvadan yarattı ve onların çocuklarını evlendirdi , çoğalın diye. Çogalan insan ırkını yönetsin diye peyganberler gönderdi kitaplar gönderdi kurallar koydu. Bize bir çok emirler gönderdi bunlardan biride evlenmemizi ve çogalmamızı emretti.Biz bu hayatta kalma işini düğünler merasimler ve bir takım kurallar çeçevesinde , Allahın kitabında emrettiği gibi yaşamağa çalışırız.
Evlilik çoğalmak için gerekli bir durum tamam da bu işin birde insani yönü var . Bu evliliği süslemek birlikte bir ömrü paylaşmak sevmek sevilmek çoluk çocuğa karışmak onları büyütmek evlenmelerini sağlamak bu güzelliklerle bir ömür geçirmek.
Güzel bir evlilik yapmak ve devam ettirmek her insanın hayali elbette ama bazan birşeyler yolunda gitmez ve mutluluklar yarım kalır.
Evet, evlilikler çok güzel ama hiç istenmesede bitebiliyor .
İnsanoğlu zaman zaman bu birliktelikten sıkılır yada artık eşim ,hayat arkadaşım dediği ,sevdiği ,değer verdiği o insanla ortak yönlerinin azaldığını hatta kalmadığını fark eder yada öyle hisseder ne bileyim bin bir çeşit uyuşmazlık çıkar ortaya bazen, hiç düşünmeden bitirir evliliğini veya çok çabalar bitmesin diye . Evlilikler bitebilir. Tanıyamamışsındır karşındakini veya sonradan huyu suyu değişmiştir eşinin, tüm özveriler sonuçsuz kalabilir biter evlilik.
Biter bitmesine de arada bu evlilikten doğan masum suçsuz bir yavru vardır hiçbir şeyden habersiz ve ne yazık ki yapacağı hiçbir şeyi yoktur çaresiz boyun eğmek zorundadır hayata ve acımasızlığına.
Hele birde küçümencikse vay haline ana babası ayrı olunca sevgi duvarları yıkılmıştır , ana bir taraftır baba ayrı bir taraf ana kendine yakın tutmak ister çocuğu baba kendine yakın olsun beni unutmasın diye uğraşır. Arada ne olursa çocuğa olur .Genelde çocuk küçük olunca annede kalır baba ara sıra gelir görür çocuğunu. Asıl zorluklar anne ve çocuk için bundan sonra başlamıştır hele de annenin ekonomik özgürlüğü yoksa baba evine sığınmaktan başka çaresi yoktur. Biçare döner baba ocağına, döner dönmesine de o evden telli duvaklı çıktı şimdi birde yanına çocuk takıp da geri geldi. Dün torun torun diyen nine dede babaya kızdılar ya kızlarını üzdü onu perişan etti diye suçlu aradılar ve buldular el kadar bebe suçlu niye çünkü o babanın evladı sanki adam onu tek başına yaptı, yahu bir ucunda kızının da payı var o bebekte kızının da evladı her ne kadar da babasına kızdınsa suçlu ilan edilecek en masum insanı suçlar. Dün her yerini öpüp kokladığın bebek eskisi kadar sevilmemeye başlanır. Bu nine ve dedeyle de kalmaz evde ailede kim varsa hepsine sirayet ederek büyür gider.Evden ayrılıp tekrar eve dönen kadın sanki bir sığıntı gibidir aile fertlerinin her birinin ayrı ayrı söz hakkı vardı üzerlerinde bilinçsizce yapılmış bir dışlamadır bu aslında.
Hiç düşünmeden lafın sözün nereye gittiğine bakılmaksızın acımasızca horlanır suçlanır o çocuk o adamın çocuğu olur yabancı olur aniden . Anne elbette ki bu durumlar karşısında zayıf kaldığı için pek ses çıkaramaz. Daha dün evin sultanı konumunda idi bu gün hizmetçisi olmuştur. Çocuğunu sahiplenmeğe her ne pahasına olursa olsun onu büyütmeye ortaya çıkarmaya çalışır. Ezilse de üzülse de bu maalesef bizim toplumumuzda böyledir.
Çocuk biraz büyüdü mü aklı bazı şeylere ermeye başladı mı yapılanlardan, konuşulanlardan, hal ve hareketlerden mana çıkarmaya başlar ki işte o zaman onun için acı, hüzün, üzüntü dolu günler başlar. Ailede kendisi gibi olmayan kuzenlerinin arasında ayrım yapıldığını fark eder bu da onu kahreder,ancak yapacak bir şeyi yoktur ne yazık ki diğer kuzenleri gibi sevilmek baş tacı edilmek için kendini sevdirmeye çalışsa da nafile. İstemeden huyu karakteri değişir huysuz, hırçın, anlaşılmaz birisi olur çıkar.
Peki bunun müsebbibi kimdir çocuğun kendisimi yoksa ailelerin acımasızca saldırısımıdır. Aileye bunu anlatmaya çalışmak yıldızı ayı yere indirmek kadar imkânsızdır maalesef.
Olurmuymuş efendim hiç öğle bir şey ayrım gayrım neymiş saçma sapan konuşmaymış tüm bunlarla sözün ağzına tıkılır bunları dile getirdiğinde, öyle birşey olmadığı savunulur.
Aslında tümü gerçek kız evden ayrıldı mı ellere karıştı el oldu.Ne yaparsan yap bu değişmez bir düşüncedir ne yazık ki. Hem gidip geri dönen kız hem de onun suçsuz yavrusu el olmuştur. İyi ama ana baba anlaşamadı, yan yattı çamura battı ayrıldı diye bozuldunuz falan peki çocuk anasını babasını kendimi seçti o mu dedi gelin benim anam babam olun ya da o mu istedi ayrılmalarını. Sorarım nedir bu çocuğun günahı bilen varsa söylesin Allah aşkına nasıl bir anlayıştır bu ve bunun yanlış olduğunu nasıl ispatlarsın kime neyi nasıl anlatırsın . Çileyi çeken çocuk horlanan ve istenmeyen yine o çocuk peki kim çekecek bu yavrucağın günahını ?Ana babasımı ailelermi Allah bilir elbet mükafatta cezada onun emrinde .Elbet eden bulur.

Gerçek yaşanmışlıklar var birazda, yıllardır içime dert olmuş her hatırladığımda içimi acıtan olaylar.
Kız kardeşim yaşadı malesef bu olayları.Tüm maddi ve manevi yükü ben çektiğim halde tek bir dakika bile bunun lafını dahi etmeyen ben ,sözde diğer kardeşlerim beni kollamak için iki çocuğu resmen suçlu ilan ettiler bu benim ailemde olduğu gibi başka ailelerdede aynı şeyler söz konusudur .

Bütün bunlar olmaması gereken olaylar ancak ne yazıkki önüne geçilemiyor . Mantıklı bir açıklamasıda yok sanırım .
Allah her aileye geçim versin huzur,sağlık versin aileler kopmasın, dağılmasın çocuklar analı babalı yetim kalmasınlar. Huzur içinde yaşnan ömürleri olsun İnşallah.Gülen yüzleri hiç solmasın temennileri ile.

Kalın Sağlıcakla.

Talip ACILIOĞLU