ATATÜRK’Ü ANLAMAK

• 12 Şubat 2008 Salı 01:01:29

Atatürkçülük…

Nedir Atatürkçülük? Kalkıp da önüme çıkan on kişiye “Atatürkçü müsün sen?” diye sorsam, en az dokuzunun “dalga mı geçiyorsun, tabi ki öyleyim.” diyeceğine adım gibi eminim. Peki, sıra geldi şimdi ikinci soruya: “Atatürkçülük ne demek, açıklar mısınız bana?”

- !?!?!?!?!?!?!?!?!?!?!?!

Uzun bir sessizlik, kalıplaşmış bir iki söz, kem kümler ve sonunda küçük bir bahaneyle ortamdan kaçış. Hep aynı senaryo, hep aynı film… Eğri oturup doğru konuşalım şimdi, kaçımız tam anlamıyla doğru biliyoruz bu kelimenin anlamını? Böyle dedim diye sakın yanlış anlamayın beni. Elbette gerçekten bilenler vardır aramızda, saygım sonsuz onlara. Benim sözüm bilmeyen diğer guruba.

Örneğin, önce benim açımdan bakalım olaya. Hani ne demiş büyüklerimiz: “İnsanoğlu, başkalarını eleştirme cesaretini göstermeden önce kendini eleştirmeli.” Ne kadar biliyorum Atatürkçülüğü? Ya da, ne zaman girdi bu kelime benim dünyama diye sorsak daha doğru olur sanırım.

Şöyle bir geçmişe dönüş yapalım. On üç – on dört sene öncesine gidelim, ortalıkta oradan oraya meraklı gözlerle gezen ve etrafını soru yağmuru ile deli eden küçük bir kız vardı. Atatürkçülük diye bir kelime duymuş ve anlamını öğrenmek için önüne gelene soruyor. Ama ne kadar acı ki, kendisini tatmin eden bir cevap alamıyor. Çünkü açıklama beklediği kişiler de zamanında ne yazık ki bu konuda istedikleri cevabı alamamış kişiler.

Sonuç olarak söylenen birkaç kalıplaşmış sözden kendine göre bir sonuç çıkarıyor küçük kızımız. Yaşına göre çıkardığı anlam da aynen şöyle:

—Atatürk kim?
—En büyük Türk…
—Neden en büyük Türk?
—Çünkü bizi kurtardı…
—Kimden ve nasıl kurtardı?
—Kurtardı çünkü en güçlü ve en büyük olan oydu ve bizi düşmanlardan kurtardı, o en yüce, en ulaşılmaz insan; bu yüzden ona inanmalı, ona güvenmeli ve onun peşinden gitmeliyiz. İşte böyle bir şey galiba…

Evet, ilk çıkardığım sonuç böyleydi ama bana da hak verin biraz. Çevremdeki herkes onu bana ulaşılmaz bir yıldız gibi gösteriyordu ve kendilerinin de kulaktan doğma duydukları birkaç kelimeyle anlatıyorlardı bana. Yıllarca böyle kabullendim bunu, daha sonra her şeyi anlamaya ve araştırmaya başladım. Şu anda nasıl tanımlıyorsun peki diye sorarsanız, söyleyeyim. Atatürkçülük çağdaş medeniyet seviyesine ulaşmak amacıyla Atatürk’ün yaptıkları ve ortaya koyduğu fikirlerdir, yani bir bakıma ilke ve devrimleridir. Atatürk her zaman bağımsızlık, laiklik ve demokrasiyi savunan bir kişi olmuştur. Onun tek istediği gelecek neslin yani bizlerin, bu milli egemenlik anlayışını devam ettirmemizdi.

Günümüzde ise bu kavramı sömürmeye ve kendi taraflarına çekmek isteyen o kadar çok kendini bilmez kişi var ki… Bizim yapmamız gereken, bu insanlara fırsat bırakmamak ve Atatürk’ü bütün gerçekliğiyle anlayıp, anlatmaktır. Kimsenin bu anlamlı sözcüğün içini boşaltmasına ve sömürülen bir Atatürkçülük durumuna getirmesine izin vermemeliyiz, vermiyoruz ve vermeyeceğiz…

Atatürk anlatıldığı gibi ulaşılmaz ve insanüstü bir varlık değildi… Öncelikle bunu kafanıza bir yazın… O da bizlerden farksız bir insandı ama bir insan olarak nasıl mükemmel işler yapılabileceğini bütün dünyaya kanıtladı…

Ama suçluydu Atam, neden suçluydu biliyor musunuz?

Çünkü; devleti yabancılara satıp, parasını ailesiyle birlikte yemek aklına gelmedi hiç…
Çünkü; kadınları evlere kapatıp, erkek egemenliğinin kralı olma fikrini elinin tersiyle itti her zaman…

Çünkü; halkı savaşlarda can savaşı verirken, o, en bilindik uçak firmasının first class bölümünde elinde viskisini yudumlayarak iş gezilerine gitmedi…

Çünkü; milletin köylüsü olsun, memuru olsun, işçisi olsun, şehit anası olsun hiçbirisine lafı oturtup, ardından da ben şuralıyım, benim konuşma tarzım böyle diye gururlanmadı…

Çünkü; dört kadınla evlenmesi mümkün olan bir dönemde olmasına rağmen bundan faydalanmak yerine tek kadınla evliliği getirdi…

Çünkü; hiçbir zaman eşine first lady deyip, hakkıdır diyerek bilmem ne marka çanta taktırmadı…

Çünkü; elinde bir sürü fırsat olmasına rağmen keyif çatmak yerine tüm hayatını ülkesinin bağımsızlığına ve uygar bir ülke haline gelmesine harcadı…

İşte bu yüzden suçlu Atam, insanları saf yerine koymadığı için, halkının gözlerinin içine baka baka onları aldatmadığı için suçlu…

Bazı insanlara seslenmek istiyorum buradan. Bırakın Atamın fotoğraflarında elinde tuttuğu sigarayı, vazgeçin arada içtiği iki kadeh rakısına söz söylemekten ve rahat bırakın artık Atamı…

O kadar yaptıklarının yanında, iki kadeh rakı keyfi yapmaya, kahvesinin yanında sigara içmeye ve arada sırada Safiye AYLA dinlemeye hiç mi hakkı yoktu bu adamın… İnsaf yani…

Söyleyeceklerimi bitirmeden önce son olarak büyüklerimize seslenmek istiyorum. Lütfen ne olur, çocuklarınıza, onu ulaşılmaz bir hayal olarak tanıtmak yerine onlara gerçekleri anlatın ve seçimi onlara bırakın. İnanın bana, damarlarında Türk kanını taşıyan çocuğunuz doğru yolu bulacaktır, Atatürk’ün nasıl mükemmel bir insan olduğunu anlayacaktır, onun yolundan, onun izinden gidecektir ve bağımsızlığı için elinden geleni yapacaktır. Biraz anlayış lütfen…

Yani anlayacağınız Atatürkçüyüm demek yetmiyor, bunu ruhen yaşamalı ve aktif hale geçirerek yaşatmalıyız.

Yazılma tarihi : 2005

Düzenleme : 08.Şubat.2008