- 683 Okunma
- 1 Yorum
- 0 Beğeni
Gidiyorum - lV Yokuz
Sen bu kadar yoksun ya,
Şimdi ben de yokum hiç kimseye.
Bu günlerde hayatımın tek tadı çayıma kattığım şekerler, katabildiğim kadar katıyorum. Hayatıma katamadığım güzelliklerin yerine. Şeker ne kadar tat verir bilmiyorum. Çocukluğuma inmek isterdim şimdi, bir şekerle kandırılabildiğim günlere, ama bir şekerle inilmiyor çocukluğa. Merdivenler de yetmiyor artık, o kadar büyümüşüz ki. O kadar uzaklaşmışız ki, geri dönüşümüz yok çocukluğumuza.
On Altı Temmuz İki Bin On İki 11 30
Nevin Akbulut
YORUMLAR
bana yine iç çektirdiniz.Her satırdaki cümleleri bu kadar kanatmak zorundamıydı kalem.Umudun benden çıkıp gittiği bir uzaklıktaydı okuduklarım. Çaydan çocukluğa, oradan yarım kalmış bir sevdada kaybolurken birazda suskunluğundaki isyan almış gitmiş. Şimdi tenimden çıkmış ruhum bol geliyordu odalarıma taşıyordum suskunluklarımı çarparken duvarlara bağırıyordum der gibi bir yazı okudum.Burkuldum.Hani içinde birazda umut olsaydı hüzün bulutlarını dağıtan.Biliyorum ruh kalemden kağıda akarken söz dinlemiyorda olsun....Sizde bu dünyaya aitsizin atarsanız eğer acıları ırmaklara açılır gözünüz sizde görürsünüz...hayat her şeye rağmen güzeldir...
Neyse çenem düştü yine...burukta olsa harika bir yazı okuttunuz...bu sefer ben teşekkür edeceğim bu içten güzel paylaşım için....
sevgi umut ve saygılarımla.....
Kıpkırmızı
Umut zaten hep var bir yerlerde, yaşıyor ama biz'siz uzaklarda..
Kim bilir belki oralarda hava soğur, buz tutar belki elleri, yüreğimizde ısıtmaya gelir, kim bilir?
Sevgilerimle,
DİLEK YILDIZI
Umut bir nefestir içimizde.
ve nereden ve nasıl baktığımız kadar bize yakındır umut.
Mesala renkleri görebiliyoruz yada nefes alabiliyoruz.
Şimdi gülsenizde bir çin atasözü sanki şöyle diyordu " artık evimin çatısı yandığına göre yıldızları rahat izleyebilirim " bunun gibi bir sözdü.Dediğim gibi umut bakış açımıza bağlıdır bence...
bu arada pembe için teşekkürler....