Mutluluk Nedenlerimizi Fark Edebilmemiz Mutluluktur
Hayat her insan için yaşamaya değerdir.Her insan için güzel bir yer midir dersem ’hayır’ cevabını daha çok alacağıma inanıyorum.Nedeni ise ara sıra oluşan dertlerimiz ve sorunlarımızdır.Bunlara rağmen hayat güzeldir aslında.Siz hiç sevdiklerinizden uzak kaldınız mı?Peki bir daha görüşemeyecek kadar uzak düştünüz mü sonsuzadek?Hiç yaşamak istemediğiniz halde yaşamak zorunda kaldınız mı görünümünüzle?Birileri önüne gelen yemeği beğenmezken yada onca yemek yerken,içerken şükürsüzlük bunalımında dolanırken.Bazılarıda aç şekilde ne zorluklarla günü gün ederken su bulamazken neden hayatımızdan memnun değiliz diye düşündük mü?Gördüğümüz hiç bir şeyden hoşnut olamazken görmek yerine bakmayı tercih ederken,nice insanlar daha gün ışığını görmedi bu dünyada.Denizin sıradan mavisi sıkarken bizi bazıları maviye hasretti çünkü mavi nedir görmemişti.Anne,babamızın her işe karışmasından gereksiz öğütlerinden sıkılmak yerine annesini,babasını göremeyip,tanıyamayan çocukların varolduğunuda düşünmek gerek bu yeryüzünde.Aslında her şeyin ucu farkındalığa ve şükür etmeye dayanıyor.Hiç bir şeye sahip değilmişiz gibi düşünsekte bize basit gelen durumların ne kadar önemli olduğunu ve ne kadar çok şeye sahip olduğumuzu farketmemiz gerekir.Siz hiç sevdiğiniz bir yakınınızın giderek ölüme yaklaştığını izlediniz mi?Her gün ölüme bir adım daha attığını,günlerinin birer birer eksildiğini?Şahit olduğum bir durum aslında.Bir ailenin küçük oğlu doğuştan rahatsız.Yaşı büyüdükçe elinde olmadan istem dışı kilo alıyor.Belli bir yaşa geldiğinde öleceğini söylemiş doktorlar.Bütün aile onun üstüne düşüyor.Abileri onu her gün tekerlekli sandalyesiyle dolaştırmaya çıkarıyor.Hepsi biliyor ki sonunda kardeşleri ölecek.Annesinin üzüntüsünü ise siz düşünün belli etmemeye çalışsada bakışlarında hiç bir renk yok.Bir insan üzgünken ne kadar soluk bakar bilir misiniz?Soluk ve donuk bakışlar ne kadar çaresiz kaldığımızı düşünmekten başka bir şey yapamadığımızı ifade eder.Bu verdiğim örnek gibisi çok.Biraz etrafımıza bakmak için bakmamız yerine görmemiz için bakmamız gerekir.Gerekir ki bizim için sıradan olan her şeyin ne kadar büyük bir nimet olduğunu anlayalım ve mutlu olalım.İnsanlar kendilerinin mutlu olduğunu mutsuz insanları görünce anlar.Bazıları görse bile anlamaz gün gelip onun başına aynı durum geldiğinde anlar.O saatten sonra her şey için geçtir mutlu olduğumuzu mutluyken alayabilmemiz için.Kötü durumda olan başka insanları düşünelim.Çöp atmak için konteynıra gittiğinizde yaşlı yada genç birini çöpleri kurcalarken gördüğümüzde,o insanın bizim attığımız çöpe ihtiyacı olduğuna şahit olmak.Bizlerin bulunduğumuz konumdan,durumdan şikayet etmemiz yerine durumumuzun farkında olup,şükretmemiz mutlu olmamızı sağlamaz mı?Dünyada bütün insanların kendilerini birbirlerinin yerine koyarak düşündüğü gün kötülükler azalacak ve herkes daha mutlu olacak.Mutlu olabilmek için farkında olmak gerek elindekilerinin yani sana verilenlerin.Şükür etmek gerek.Herkesin herkesle anlaşabileceği sevgi,saygı,hoşgörü dolu günlere gözlerimizi açmamız dileğiyle.Herkese sevgiler.
ÖZLEM ERYILMAZ
YORUMLAR
Henüz yorum yapılmamış.