'Mutsuzum, umutsuzum; bana bir aptal verin! '
Hayatı ciddiye almayanları, zaman da sürekli tiye alır. Çünkü ’zaman yani dehr benin ’der cenabı hakk.
Bir hadis-i kudside ’zamana sövmeyin,zaman benim’ buyurur.
Sizin için biticiyim,krediyim ,tükendiğimde görüşürüz;der.
Ancak her şeyi birden anlamaya çalişanlar da bir müddet sonra kendi akıllarıyla dalga geçerler.İki öğünlük yemeği bir öğünde yiyemediğimiz gibi yarının bugünden yaşanamadığını anlarlar..
......................
Aklın ve zekanın bir bedeli , bir de duası var.
Rabbim aklıma mukayyet ol.
Beni kendimle başbaşa bırakma.
Nefsimin şerrinden sana sığınırım.
Beni ,seni hatırlayıp durmaktan mahrum bırakma.
Nefsim de dahil olmak üzere her şeyi yerli yerince yaratanın sen olduğunu bir an bile unutturma.
Beni , eşyanın hakikatından haberdar et,yakınlığından mahrum etme.
.................................... .........................Unutma ;dünya aptalların;
ahiret dürüst kalmak adına çile çekenlerindir.Hayatı en uç noktada yaşayanlar,kendinden gaflette, Allah’tan en uzakta olanlardır.
Onların sarhoşluğu seni incitmesin.
Özendirmesin
..................O nedenle şeytan-ı lain * dünya zevklerine meftundur.
Herşeyi unutup, evvelinde Azazil adında öğretmen melek olduğu halde rahiymin düşmanı olmuştur.
..................Acımadan insanları kendisi gibi sarhoşluğa davet eder .İçinde bulunduğu halin yegane güzellik olduğu zannına kapılır da yemin billah ,iyilik ettiğini söyleyerek, kendine yakın bulduklarını kandırır.
Dünyayı gereğinden fazla sevmek suretiyle şeytana benzemekten Allah’a sığınmak gerekir..
.................Saygılarımla.
* lain :uzaklaştırılmış,kovulmuş.