Krem Peynirle Bakışırken Gark Olmuş Düşünceler

• 2 Temmuz 2012 Pazartesi 03:32:47

Yarı aksak kanepe köşesinde cızırdayan televizyonun sesine uyandı...
Yarısı boş bardağın dibini de görüp, attı kendini dışarı...

Eveet evet, bildiğin attı balkondan...
Hayır yani ne bekliyorsun, adam bi kere alkolik, uyanır uyanmaz akşamdan kalma kadehi fondipliyor, televizyon karşısında sızıyor ve yapayalnız...
Herşey olağanmış gibi, tekdüze hayatına devam mı etsin...
Tamam bende isterdim, tam aşağıya düşerken o filmlerdeki çöp kamyonları geçsin ama hayat o kadar da basit değil ki...
Atlamışsan madem öleceksin...

Yaşamak, sürekli mücadele etmek, zorlukları yenmeye çalışmak çok zor gelir zaten size..
Sürekli alıştınız hazıra, kılınızı kıpırdatmadan herşey düzene girecek sanırsınız, baktınız öyle olmuyormuş beklersiniz, yumurtalar bir bir dayanınca da hemen intihar...

İşte sizin hayat dediğiniz bu işte, gül eğlen gez toz sonra ilah-i takdirsiz öl...
Sizde özveri, sabır, aşk, dirayet, ahlak ve korku kalmamış sayın mahlukat...
Sizden tek ricam şu ki, nasıl yapıyorsanız yapın, kendinize gelin...

Hayatın amacı tamamen gülüp eğlenmek çeşitli zevklerle kendinizden geçmek değil; tamam, bunlarda olmalı hayatta ancak bu dünyayı daha iyi hale getirmek için de çabalamalıyız...
"Daha iyi? Kime göre iyi?" diye sorarsanız eğer gidip birkaç tane yaşlı insanlara sormanızı tavsiye ederim...
Kültürsüz, ahlaksız ve korkusuz toplum veyahut gençlik karanlık çağlara kucak açmamalı...