"HİÇ KİMSE" OLALIM BİZ

• 30 Haziran 2012 Cumartesi 21:37:22

Anlamıyorum! Neden

-Sen kimsin? Sorusuna,

-Ali’yim, veli’yim, o’yum, bu’yum deme ihtiyacı duyarız?

Oysa tek bir cevap yetmez mi verilmeden soruya değer kazandırmaya, söylenmeden bir anlam taşımaya?

-Ben "hiç kimse"yim. Mesela bu soruyu soran değilim, biz konuşurken yanımızdan geçen şu adam değilim. Sana benzeyen fakat hiç bir aynımız olmayan, haricimdekilere yok, kendime görünmezim ben. Anlamım yoktur. Çünkü hiç bir anlama sığacak kadar da değilim. Öyle bir kelimeyim ki cümlelere sığmam. Ama açıklamak zorunda değilim. Sadece gördüğün gibi, sana benzeyen bir şeyim işte. Boşver kim olduğumu, ne yapacaksın ki? Ali olsam Veli’ den farklı mı olacak senin yapacağın iş? Veya gözlerin adımı duyunca farklı mı görecekler? Hayır hayır hayır. Tek açıklaması var insanlar kendi "bir" lerinde o kadar "çok"larki bir başkasının çokluğu kaldırılmayacak kadar ağır gelir. Bu yüzden bir isime sığdırılmaya çalışılıyor herkes. Peki yetecek mi dışındakileri bir isime sığdırman? Ya ruhundakiler? onlar ki sana senden yakın, her görünür "var"ından değerli. Onlar ki konuştukça artan cümlelerin, sevdikçe çoğalan sevgin...

El değdirmedikleriniz olur hayatta. İsim koyamadıklarınız olur. Çünkü isim ona "tek" bir değer vermektir oysa sığmayacak kadar "çok"unuzdur o sizin. Gördüğünüz her davranışta tıpkılı cümlelerinizin ardıdır o. Gördüğünüz her rengin bir şeyi, bir elbisesi, saçı, gözü ne biliyim işte var olanıdır. İsmiyle sorsalar "hangi" diye başlayan bir sorunuzdur oysa sizdeki herhangi bir unvanıyla sorsalar yüzünüze güneş doğmasıdır. Aklınızdakidir ama bir kelimenize sığmayan "bir" iniz olduğu için. Hayalinizdir ama onsuz dünlere pişman, varlığını sığdıramadığınız bugünler az olduğu için. Ama bir ismi olması gerekmez. Hem isim aranıza mesafe sokar, tanıyan kişi zaten ismiyle çağırmaz ki bilir anlamı daha farklıdır onun. Doğduğu günden yazılamayan bir kaderdir davranışları, güzelliği vs...

Bana sorsalar, ben: "hiç kimse"yim. İçimde taşıdığım "o" anlamımdır. Adım vardır ama aramızda mesafe olanlara. Farkım vardır çünkü aklımda adını taşırken, adını adımın ardına saklayamam. Bu ona haksızlık olur. Bana o, bu demesinler isterim şimdi. Çünkü onlar, bunlar daha çok yakışıyor. Ve bize değer vermesinler, her şeyin isimlere sığdırılacak kadar az olduğu bi dünyaya fazla kaçmışız. Böyle bi dünyanın değeri anlamımızı çalar şimdi...

"Hiç kimse" olmak istiyorum. Aklımdakine kalabalık, dışımdakilere meçhul. Uzaklaşmak istiyorum her şeyden, Onu bana yaklaşmaktan korkutan herkesten her yalandan uzaklaşmak, "hiç kimse" olmak olmak istiyorum.

Bırakın bizi, sadece ikimiz bakalım başımızın çaresine. Sizden ne ilaç olmanızı istiyoruz, ne bir bardak su. Yeter ki zehir olmayın yalanlarınızla sevgimize, yeter ki her önüne gelen bir isme sığdırmasın hayallerimizin bile alamadığı bizi. Bırakın kendi başımızın çaresi olalım, yalnızlık olun sadece. Ne yalancı aşklarınızdan korkalım ne gerçek yüzünüzden iğrenelim. Yalnızlığa terkedin ikimize kalabalık bizi. Hiç kimse olalım anlamlarınıza.Sığmayalım kelimelerinize. Biz i "hiç kimse "diye anın ardımızdan. Tek başınalıklarımızda, iki ayrı kişi taşıyan "bir" olalım bırakında...