Dua hali...

• 29 Haziran 2012 Cuma 21:45:24

Kulun dua’da Ya Rabbi demesi Rabbi’nin ona buyur kulum demesinin ta kendisir..
(alıntı)

Bu sözü ilk duyduğumda o kadar muhteşem geldi ki..

Kul elini semaya kaldırınca, O’nun karşısında acziyetini bilip boynunu bükünce, Ondan başka gidecek kapısı olmadığının bilinciyle, sadece Ondan istemenin bilinci ile ellerini semaya kaldırıyor ve Yaratıcı buyur kulum diyor...

Elini açmasıyla kul yüce huzura davet ediliyor..

Belki duamız kabul olmuyor...
Ya hakkımızda hayırlı değilse !
Ya yaratıcı sabrımızı ölçüyorsa?

Ayette buyruluyor..

"Sabır ve namazla yardım dileyin. Bu şüphesiz, huşu duyanların dışındakiler için ağır bir yüktür." (Bakara Suresi, 45)

Dua’da bu bilinçle aceleci olmadan o kapıda beklemek...Dua’da ısrarcı olmak...Olayların bizi dayanılmaz noktaya getirdiği anda bile, yine ondan başka gidecek kapının olmadığı bilinci ile o kapıya sımsıkı sarılmak..

Bir kulun duadan mahrum olması kulun afeti olsa gerek...Kul YARABBİİİ diyor, Rabbi buyur kulum diyor...Ne büyük lütuf!!

Neden bir derdimiz olunca etrafımızda dertleşecek insan arar dururuz..Halbuki bize şah damarımızdan daha yakın olan sevgili iste kulum vereyim diyor...

Kulum bana bir adım yaklaşırsa ben ona bir arşın yaklaşırım diyor..Kul bana ne kadar yaklaşırsa ben ona kat kat fazlasıyla yaklaşırım diyor..Sen ona yürü o sana koşarak geliyor..

Ya peki neden istediklerimiz olmuyor?

Ya istemesini bilmiyoruz, ya dua’da samimi değiliz, ya da hakkımızda hayırlı değildir...

Ama bunlara rağmen yine o dua kapısına sımsıkı sarılıp o kapıdan yılmadan istemeli kul..

Ne diyor ayet...

Kullarım Beni sana soracak olursa, muhakkak ki Ben (onlara) pek yakınım.
Bana dua ettiği zaman dua edenin duasına cevap veririm. Öyleyse, onlar da
Benim çağrıma cevap versinler ve Bana iman etsinler. Umulur ki irşad olurlar.
(Bakara Suresi, 186)

Dualarda buluşmak ümidi ile ....

Saygılar...