*.*.*.*.ANLAMAZDIM BANA GELEN AŞK KIRINTISINI... .*.*.*.*

• 20 Haziran 2012 Çarşamba 14:50:37

Anlamazdım...Yaşayamamıştım şöyle tutkulu bir aşk şu zamana kadar...Daha fedakarlığımı siper etmemiştim hem bana hemde olacak sevgiliye...Bilemezdim ki lisenin en zoe senesinde birine bağlanacağımı...Uzaktan ona pırıltılar sunacağımı...Onu yazılarımla kendimi sevdireceğimi ve...Onu hasret karası bir kız olup bekleyeceğimi...

Onun için,çıkaracağım hazır 2 kitaptan vazgeçip,zorla ona oaln şiirlerimi ciltleyeceğimi...

Bu kadar duygulu olduğumu bilimyordum...

Aşk şarkısı çalınca ağlayacağımı bilmiyordum...

BEN SİNEM ÖZAŞGIN’I BİLMİYORDUM!!!!!

Adımda,soyadımda,benliğimde,yaşamımda,kaşım,gözüm,saçım,yüzüm,tüm bedenim,tüm ruhumun aşk olduğunu,aşkın çiçek ve meyve karışımlı,sevgi ilaveli olan parfümünü kullandığımı bu zamana kadar...

Ona besteler yapacağımı...Onun için kareleri banyo ettirip asacağımı...

O bunun farkında bile değilken...

Onu görmeden,dizelerinden aşık olacağımı...

Onun şairliğinden hayran olupta,kalbinden aşk oku atacağımı...Onunla ebedilik olan hülyalar kuracağımı...

İlk defa giyimime özen göstereceğimi...İlk defa bakım yaptırdığımı...Makyaj yapmıştım hiç...Hiç adını bile duymamışken...

Onun için...

Yemek kitabı ezberlemiştim...Kızlardan tüyolar almıştım...Aşka dair...

Kimse onu bilmiyordu...O özelimdeki bir inciydi...Saf,berrak,aşk incisi...

En önemliside şuydu...

ONUN İÇİN KADIN OLMUŞTUM!...

Kadınlığımı keşfediyordum...Ben kendi iç çocukluğumda...Eğitiyordum kendi kendimi iyicene...Yapamadımı bir şamar atıyordum kalbime...Kırılırsa kırılsın...Yapa yapa,alışa alışa öğrenecekti aşkı...Yani hayatı...

AŞK KARIN DOYURMADI AMA BENİ BEN YAPTI!!!!...

Onun şarkılarını dinler oldum...Onun bir yazısını,şiirini bekler oldum...Mazidende olsa...Onun fotoğraflarına aşık oldum...Her karesinde bana göz kırpıyor, aşk dolu tebessümünü bana bulaştırıyordu resmen...

Onu sever oldum...Ona bakar oldum...

Yaralarım iyileşiyordu...Kabuk tutanlardan yeni aşk derileri çıkıyordu onun adı damgalı...

Belki bilmiyordu ama ben ona kadın gibi aşıktım...Şair gibi ortaktım...İnsan gibi hayrandım...

Oysa daha 17’ye vardı...17 türküsü 17 eylülüme nasip olacaktı...

Ondan 4 gün sonra...

Aynı burçtuk...Aynı elementleri,aynı huyları çeliştiriyordu hayat ikimize...Oysa astrologlar fazla uygun bulmazlardı bizi...

Fala inanma demişler...Ama falsızda kalamıyoruzki ikimizin burcunu biliyoruz...

Benların bütünüyle onu aşk bana hediye vermişti...

Kırıntı kadar geldi elime daha...Bebekti ona duygularım...Onu yoğurdum,onu büyüttüm...Hani yuvayı dişi kuş yapar hesabı...Aşka ben bakıyordum...Arzu sütünden besliyordum...Huzur yatağında uyutuyordum...

Kocaman oldu şimdi...Büyücek bir aşk,büyücek bir sevda...

Ve işte birdik...Kim ayırabilirdiki en büyük şair aşıklar olarak bizi...

Onun mazilerimi?...Maziler mazideydi...

Benim ailemmi?...Onlar oradaydı...

Ve işte sevda destanı devam ediyordu...Ve ben olgun bir Sinem Özaşgın ve ben nazlı nazenin 17 yaşında Varak kanatlı Perizerdim...

Her ikisiylede bütündüm...

Onunla bütündüm...Büyüttüğüm aşkım Mirzalle...

Ve artık ben bendim!!!!Ben SİNEM!!!!!

ŞAİR-İ SİNEM-İ GÜZEL(Perizer...)
SİNEM ÖZAŞGIN