Barış'kanıyla çiçekleri sulayan bir adam yüzünü karanlığına gömdüğünde kim anlar ölümün aydınlık koktuğunu I. suların hükmünü yok sayan yazgı belleğini kavrar doğunun ç/akıl taşlarını ve kuşları özgür kılan ırmaklar çağlanır Mezopotamya"da kimse bilmez, karanlığı kuşanır azraille koyun koyuna yatarken II. eşeledikçe kanar yarası çözülür dizlerinin bağı ve dökülür dilinden Kürdî makamından aşk şarkıları III. ki kelebek rüyasıydı gördüğü yaşadı dolu dizgin fakat dikiş tutmadı telâşı hayatla perde perde inerken gözlerine aşk uyandı soylu rüyalardan ~~~gördüğü düştü barış ~~~ |