Aşk Neye Kadir Değil Ki Sevgili
Allah’ın kulu olduğumuzu hissetmeniz en güzel olanı...
Acı da mutlulukta... Hayatın her anı paylaşmaya amade ve öylesi güzel...
Ben her şekilde şiir yazarım. Şiir tanımaya çalıştığım yeni bir yer gibidir kalbimde
tanıdığım da o denizdir, ırmaktır, evdir, doğası bambaşka, cennet misali...
Tanırsam bir şeyleri güzelleştirebilirim, belki de yapıcı olabilirim hissi...
Ne yana baksam, nefes alsam, tanıdığım hakim...
Mutlu olmak istiyorum, etrafımda mutlu olmalı diyorum...
Sonra diyorum ki, mutluluk ancak paylaştıkça güzelleşebilir...
Çiçekler ancak, aşktan şekillenmiş bir sevincin damlası düşünce kokarlar...
Aşk dokunursa bir canlıya yeniden doğar Nisan yağmuruyla...
Özlem çeker bir Eylül gününde...
Elbette aşığın kalbi hassastır incedir, kırılgandır..
Onu ancak başka aşıklar anlar... Bir tebessüm etse!
Dilinden dese ki ben seninle yeniden doğdum ve sonrasında tebessümle seyretse...
İki batın birleşir Kevser ırmağında...
Her şeyin sahibi oluruz
Ama yalnızlığa çare bulmak zor olanı...
Anlamak, anlaşılmak...
Değer bilmek
Saygı duymak...
Heyecan duygusunu bir pınar kadar berrak hissetmek..
İnsana bahşedilmiş bir hediye...
Bu hediyeyi tanımaya başladığım sana gönderiyorum.
Karşılık beklemeden...
Biliyorum ki sabır barajında biriken su-umut
Her sevince engel olan acımasız kıtlığa
Ozon tabakasına
Çare olacaktır...
Güzel bir gün, çiçeklerin içinde... Papatyalar kadar apak
Güneşiyle sarsın kalbinizi...
Uzaklaşalım her yönüyle aşksız dünyadan, savaşlardan, iklim değişikliğinden... Erimesin buzullar, çatlamasın toprak yağmurdan... Selden, açlıktan, depremden, tayfundan... İnsanlar ölmesin... Gel anlatalım bunu önleyecek aşkımızı... Herkes birbirini sevmeyi ve tahammül etmeyi öğrensin. Ben yerine biz olalım. Bu dünyada ki zenginlik kime yetmez ki?
Milyonlarca ben milyonlarca sen... Biz olalım.
Saffet Kuramaz