ZİYÂ NÛRDAN (TURAN ÇAKMAK

..... KENDİMCE .....
Düşümü boyadım gökte boşluğa
Hevesin resmini çizdim kendimce...
Merdiven dayadım gökte boşluğa
Uzağı yakında gezdim kendimce...

Koyunu sürüye kattım gitmedi
Zamana zamansız çattım gitmedi
Mantığı başımdan attım gitmedi
Aklıma bir mezar kazdım kendimce...

Tefekkür libası giymeye korktum
Bedeni ruhumdan soymaya korktum
Dünyalık nimetle doymaya korktum
Hırs ile aramı bozdum kendimce...

Karanlık kayboldu göründü pusu
Dilime ram ettim en güzel susu
Hakikat bendesi derviş Yunus’u
Mânâ ikliminde sezdim kendimce...

Talihe gözyaşı döktüm olmadı
Usulca yerime çöktüm olmadı
Buluttan beyazı söktüm olmadı
Umuda söylenip kızdım kendimce...

Mazi ve istikbal sürüyor elbet
Doğan her bir canlı yürüyor elbet
Yeniler eskiyip çürüyor elbet
Eskiye bir sebep yazdım kendimce...

Şaşırdım halime kaldım çaresiz
Meraka yol verdim saldım çaresiz
Dipsiz bir deryaya daldım çaresiz
İnciyi mercanı dizdim kendimce...

Ezel pınarından doluyor arkım
Kudretin eliyle dönüyor çarkım
Anladım yok imiş kimseden farkım
Kendimi şöyle bir süzdüm kendimce...

Çıkmaza düşünce O'nu ararım
Sabır ve tevekkül olur kararım
Bilemem hangi yön bana zararım
Meçhulden meçhule yüzdüm kendimce...

Her Adem kundağa sarılı bebek
Muradım kundağa sarılı bebek
İradem kundağa sarılı bebek
Ağladı inledi çözdüm kendimce...
............................................................
ZİYÂNÛRDAN(TURAN ÇAKMAK)2018