Bu kitabın yazarının Joyce olduğuna inanmak öylesine güç ki....Ulysses' ten sonra çıtır çerez gibi geldi. Bu kadar mı taban tabana zıtlık olur inanılır gibi değil...

Çook çok mükemmel diyemem.Ama üst düzey bir edebi anlatı olduğunu söyleyebilirim. Özellikle klinikte, ruh hastanelerinde yaşadıkları çok dikkat çekiciydi.Bir elektro şok verme olayı vardı ki tarif edilemez.Ölmek olarak niteliyor. Çok canlı ve net anlatıyor. Ayrıca çevresel ve kişi betimlemeleri oldukça iyiydi. Çok fazla kıyılarda gezenler okumasın derim...çıkmaza düşebilirler .Allah muhafaza.

Hayata ve insana dair etkili aforizmalarıyla, denemeleriyle başını iki elinin arasına alıp düşündüren muhteşem bir kitap. Şiirlerindeki özün nesir diliyle ifadesi hakim tüm kitapta. Özdemir Asaf' ı okumak ayrıcalık.Anlamak ise ayrıcalığı yaratan farktan yararlanmakla birlikte doyasıya hayatın tadını çıkarmak için ve gerçekten anlamsızlık diye nitelendirilen ya da hiç bir anlam yüklenemeyen gerçeklere anlam verebilmeyi sağlayan şifreye ulaşmak gibi bir şey. çözmek.

Yıllardır kitaplığımda bekleyen kitabıma nihayet başladım yarıladım gibi :) Gerçekten hakkında söylenenlere katılmamak mümkün değil.İnanılmaz derin bir alt yapıya sahip olmak gerekiyor.Kullanılan terimler, isimler, hepsi bambaşka yazarlara, filazoflara, yunan mitolojisine, atıfta bulunuyor.İlk kez bir kitabı yanında sözlüğüyle birlikte okuyorum.İki kitap aynı anda ne kadar gidebilirse işte yürüyoruz gündüz gece üçümüz birlikte. Kesinlikle yüzyılın romanıdır derim.Kapsadığı ve atıfta bulunduğu, göndermeler yaptığı kültürel, bilimsel alan öyle böyle değil.Resmen bütün bir edebiyat tarihini, yazarlarını ve felsefecileri tanıyorsuz.Yalnız dikkatinizi çekmek isterim...okumak var okumak var...Araştırılarak okunursa kendisinden sağlanan fayda en üst düzeye çıkacak bir roman.Sıradan okunup geçilirse kesinlikle birşey anlaşılmayacaktır. Teşekkürler Sevgili Nevzat Erkmen. Hem böylesi bir yapıtı ülkemize kazandırdığın için hem de bununla da kalmayıp sözlüğüne de emek vermiş olduğun için.Edebiyatla profesyonel anlamda ilgilenenlerin kesinlikle ama kesinle okuması gereken bir kitap.

Enis Hocamın, şiir üzerine düşüncelerinin yanı sıra, onun tarihi panoramasını temasal ve dönemsel perspektiften değerlendirmelerini, şairlerin bağlı bulundukları akımlarıyla birlikte şahsi niteliklerini okurun bilgi dağarcığına dupduru ve akıcı bir dille seren bir eser.

Muhteşem ötesi.Okuduğum bazı öykülerini tekrar okuyorum. Önceden dönüşüm olarak ismini bildiğim ünlü kitabınının ismini burada değişim olarak okudum mesela...ceza kolonisi ve dava ' da ona keza.
Kâmuran Şipal çevirisini ilk okuyacak olmamdan kaynaklı bir tereddüt ilk etapta hasıl olmuşsa da sonrasında tamamen gereksiz bulduğum bir tutum olarak kaldı.

Olağanüstü bir yapıt.Kazancakis ruhunun derin labirentlerindeki zorlu yolculuğa davetiye çıkarmış bu eseriyle.
Ünlü ressamla ruh ortaklığını deşifre etmiş başka bir ifadeyle.


" İnsanın yüreği karanlık ve âsi bir sırdır; ağzı daima açık, dibiyse delik bir testi; dünyanın bütün ırmakları içine aksa o yine boş ve susuzdur. Onu en büyük ümit dolduramadı, şimdi en büyük ümitsizlik mi dolduracak."

SAYFA : 392

İki iç bâdem bir kabuğa girdiler de Edeb denilen mektebe vardılar.

İki mısraya benziyen o iki çocuk, bir beyit oldu da lâtif bir mânâya matla kesildi...

Tek kelimeyle büyüleyici bir kitap...Ömründe bir kez bile alıp okumamış birine sadece acırım böylesi bir güzellikten kendini mahrum ettiği için...

" Sadece yaşayanın bildiği, dışarıdan bakanın küçümsediği günler, geceler...Herkesin kıyameti kendine koptuğundan ve herkesin yangını kendini yaktığından, içinde olduğunuz karanlığın ne kadar koyu olduğunu kimse göremez.
Geçer derler sadece bilmiş bir tavırla, geçer merak etme.
Doğrudur söyledikleri, gerçekten de geçer ama ancak sen tek başına, o karanlıkta yeterince uzun süre yürüdükten sonra... "

Diyor Kitabın yirmi dördüncü bölümünün ilk paragrafında sevgili Altayl' lı.

Kurgusuyla, anlatımıyla hepsinden önemlisi hissettirdiği duygu yoğunluğuyla etkileyici bir romandı.
Taşrada, en zor maddi şartların yanı sıra, sevgisizliğin dip yaptığı bir aile ortamında yetişmiş bir avukatın İstanbul' da verdiği yaşam mücadelesi ve bunlara eklenen çok değerli bir dostluğu ve bununla çakışan yürekleri yakan bir aşk hikayesini kurguya ustalıkla yedirilmesi başarılan bir anlatım.

Gerçekten çok beğendim.Değerler öylesine güzel irdelenmiş ki...insani değerlerin aile,çevre ve sosyal ortamlardaki bakış farklılığı, yaşam koşullarında ne kadar korunabildiği kimlik ve karakterlerin en canlı diyaloglarıyla âyân edilmiş. Aile, sosyal ortam..ve insan...Hele ki küçük bir kız...küçücük yüreğinde dünyalara sığmayacak büyüklükte bir ideal ve ona ulaşmak için verdiği olağanüstü mücadelesi...Tavsiye edebileceğim bir kitap.