Songül A Yılmaz

BEN KİMİM (Songül Yılmaz/Songül A Yılmaz)
Hayatı dolu dolu yaşayan
Yaşadıklarını cömertçe paylaşan
Akıllı görülen ama kendime deliyim
Bu dünyada misafir olduğumun bilincindeyim

Gözleri özlem tüten
Çevresine mutluluk saçan
Hayatın pozitif yanlarını yakalayan
Renksizlere renk olan bir paletim.
Karmaşık duygulara ahenk verir.
Ömürlere gül derlerim.

Bazen karmakarışık bir cebir sorusu
Bazen uzun ve derin
Sanki felsefede bir âlimim
Çoğu zaman yalınım
Yağmurlarla hüznü
Rüzgârlarla umudu koklarım.

Yedi veren bir gül.
Sevene Songül’üm
Baharlardan ıramak
Sonbaharda uzamak
Kışa merdiven dayamak
İstemeyen biriyim.
Ama tezattır ki emelim
koca bir çınar olmalıyım

Farklıdır benim her anım
Tanırım desende inanma
Kandırır seni zannın
Bazen derin bir şiir olurum
Bazen ıssız bir ormanda yaprağım
An an kazma vurulan toprağım.

Kanatsız kuşa kanat’ım
Beceriksiz ustaysan
Beceri kazandıran sanat
İğne iplik çatal kaşık bıçak
Anlamadığım iş yoktur benim
Her işin hakkını verenim
Yaratılan her zerreyi
Yaratandan ötürü sevenim

Acıma eşiğim zayıftır
Herkesi kendisi gibi bilip,
Öksüze kanat gerenim.
Zamanı geyikle harcayana
Kıs kıs gülenim.

Vatan dendimi dik duran
Bayrağına canını verenim
Kısacası ülkem için ölenim

Haksızın karşısında dağ olup duranım
İlk bildiğim dağdır Emirdağ’ım
Nede olsa doğduğum yer, toprağım.
İki evladım var canım ve babaları her şeyim.
Onlarsız neye yarar mal mülk
Onlar geçici Cennette ki ortağım.