Müzeyyen yavuz

Kalpler vardır:
Sevgiyi yaşatmak için…
İnsanlar vardır:
Dostluğu paylaşmak için…
Nice gönüller vardır:
Ölümü bile ayrılık saymayan, “baki” sevgileri yaşatmak için…

Nice dualar vardır:
Birleşen gönüllerdeki mesafe denen seti yıkmak için…

Ve…
Mübarek günler vardır:
Beraberce kutlamak için…

Vakit “Berat’ımızı” alma vakti!
Gök kapılarını açacak bir duayla Rabbimize yalvaralım mı, ne dersiniz?
Buyurun…
"Allah-u ekber kebiran, velhamdülillahi kesiran ve Sübhanallahi bükraten ve esila."

Rabbimize:
“DUA” ile karanlıklarımız ışık olsun!
“SÜKRÜ ile gönüllerimiz huzur bulsun!
“TÖVBE’lerimizi “O Refik-i a'lâ’m” kabul buyursun!

Şeytana uymayalım ki Rabbim bizleri korusun!

Ey Refik-i a'lâ’m!
Ölümden önce tövbeyi,
Ölüm anında kelime-i şehadeti,
Ölümden sonra cennetini nasip eyle bizlere…

Rabbim hakkımızda hayırlı olana gönlümüzü razı,
Gönlümüzdekileri ise hakkımızda hayırlı eylesin…

Ve sen…
Yine kapısında olduğum yüreği güzel insan;

Seni avuçlarımda sakladığım dualarımla:
Bir çekirdeğe ormanı,
Bir tahıl tanesine harmanı,
Bu mübarek geceye de cenneti gizlemiş olan;
İki yarım gece ve bir tam günün sahibine emanet ediyorum…

Dualarımızın “O Refik-i a'lâ’m” katında “Berat nişanıyla” taçlanması dileğimle…

Nice kandillere…