Murat Kahraman Murâdî

Bilmiyorum; doğmuşum... Çileli bir hayatın içinde buluverdim kendimi çocuk yaşımda, madem bu hayat vardı başımda, bir de anasız kalışım yok mu altı yaımda yüreğimi yakan, ciğerimi yerinden söken ve dahası (...!) çalışmalıydım, didinmeliydim, direnmliydim tüm zorluklara ve şeytanlara... öyle de yaptım, 1980 yılında bir de "memur" oldum sonsuz memurluğun yanında, sonra öğretmenliğe intikal, ve halen devam ediyorum tüm vazifelerime. Bu arada şiir yazmaya da başlamıştım 1987 yılında, 3 kitap yayınladım lâkin yayınlanmayı bekleyen birhayli dosyam nasibini beklemektedir. Çocukları, okumayı, yazmayı ve gezmeyi ziyadesiyle severim hayatın geri kalan yanlarından. Bir de dostluklar (ama, vefasız hiç olmaz), aslında gariban yüreği yanık birisiyim ben ama, kader, son nefesime kadar işte buralardayım. Saygılar, sevgiler ve selamlar tüm İNSANLARA...