Münzev-i Muhacir

Biyografik Dipnot

Şühûd olsun kalem!
İKRA emrine amade edilmiş kalemim ve yüreğim...
Diyor ya Seyyid Kutup: "Şehadet'ten korkan yazarların kalemleri, hakikatlari yazamazlar! "
Ve yine kalemim inliyor derdimle ve yine o dinliyor beni anlıyor ve ifade ediyor. Öyle ya kimseye anlatamadıklarımı dinliyor ve satırlara nakşederken hissettiklerimi küçük bir inilti çıkartıyor sadece…Küçük bir el hareketine mahkum... Sessizce dinliyor ve herkesten iyi hissediyor belki…
Alak ile okumak...
Kalem ile yazmak,
Müzemmil ile kalkmak,
Müdessir ile Uyarmak gibi,

Kalemimin ki de Kullanmak…
Tıpkı O bize bilmediğimizi öğrenmemizin âyeti (Alak Suresi 1-5) gibi...

Bu da Kalemin şerefi… Âyine olma sırrı onunkisi…Öyleyse sorgulanacak olan benim onu ne için inlettiğim..Kağıdımı Rabbe dönük tutabiliyorsam…
Kalem de hoş kağıt da....

Rabbim!..
Emânet aldığım her bir âyeti sana dönük kullanma ferâseti ilmi gücü ve rahmeti ver.. Beni âyetlerine âyetlerini bana aç…Kalemimi Senin yolunda eyle...
Beni âyetlerini hatırlatan kullarınla destekle diye dua ediyorum...

Ve şiire dökülüyor kalemim her defasında...
Ama ben
Şair değilim ama şiir gibiyim..
bazen suskun,
bazen çığlık çığlığa,
bazen musmutlu,
bazen hüzünlü,
bazen güpgüzel,
Ama şair gibi değil...
Kirpiklerimin naifliğinde akan yaş gibi...
Duru,
Sade,...
Şair gibi değil şiir gibiyim belki....

Garipçe bir ananın 7 çocuğunun yedincisiyim..
En sancılısı,
en haylazı,
en hüzünlüsü,
kitaba ve çaya müptela...
Hüznü huzuruna dua eyleyeniyim...
Bir tutam yazı ile...
Silahım kalem, siperim kağıt..
incebelli bardakta hüznüm ile..
Şairine benzer şiir gibiyim işte. .

Ömer Aslan ( Münzev-i Muhacir )