melekceylin

1983 yılının ekim ayının ayazında sabah ezanını okunmaya yakın imam daha evinden çıkmak üzereyken doğmuşum bekleyememişim şafağın doğmasını .
Toprak yollar , kazlar keçiler koyunlarla büyümüşüz mahalle çocuklarıyla birlikte İstanbul un bir ilçesinde yağmur yağdığında çamurdan çömlekler yapip ticarete atılmışız. O zamanlarda anlamıştım ticaret bana göre değildi .

Asfalt yollar yapıldı saatler sanki daha hızlı gider oldu akrep ile yelkovanın kavgasını izlerken büyüdüğümü anladım ergenlik geldi çatti büyüdük kocaman kız oldum öyle diyordu annem oysa benım aklım hala sokakta ip atlamadaydı ben büyümek istemedim vücudumun değişmesi bana hiç cazip gelmedi özenmedim büyümeye .

İzmirde buldum ergenlik ve lise dönemi bitince üniversite yılları sancalı ve güzel yıllar biten hayaller ve idealler ülkenin gerçek yüzü senin yüzün olması gerekenler susmayan dil susuturulmaya çalışılan beyin korkutulan insanlar korkmayan sen yalnızlık baş gösterir zihinsel karmaşa neyi nere ne zaman yazacağını bilmeyen bir beceriksiz ben daldan dala atlar gibi düşünceler ...

Ve siz okusunanızda ne yazmış diyeceğiniz bir ben ....