Ben radikal işçi köylü devrimciliğine dair bir sürü argümana sahip,ama tüm bunlara da çoğu
zaman uzak.Arabesk yada ajitasyon,komik jargon devrimciliğine anti-sen durup,inanmadığına inanan..Ama hayır artık buna da inanmayan,
yaban..ama yabancı olmayan..bekleyen..yorulan..sessiz..hareketsiz..habersiz.... ve daha bir çok şekilde tanımlayabilirim kendimi. Kendimi tanımlayabilirim, her tanımlamanın bir sınırlama olduğunu bilerek üstelik..

Bu hayat böyle işte ,insan evladı..büyümüş bir genç çocuk..üzgün..yorgun yada güçlü erkek, aforoza meyilli kadın yığınları.Bu böyle bir hayat la da başlayıp tanımlayabilirim kendimi. Ama ne kadarım havada kalır,ne kadarım yere düşer ne kadarım ellerinize yada...orada bir yerlere….

Bu böyle bir hayat;yasalar..yasaklar..imla kurallarına kadar didik didik bir dil bir de.
Biliyorsunuz değil mi ...artık biliyorsunuz...Ben o tepelerde büyüdüm..Bildiğiniz kaç tane çamurlu sokak var.
Hangisinde güneşte kavrulup çamurla şekil verdiniz bedeninize.. ?
Nerede nasıl büyüdünüz..yokuşlar mıydı peki varlığınıza şekil veren..


Ben o tepelerde büyüdüm...herkesin ötekileştirildiği yığınların arasında dünyalı oldum birde.
İnci tanesi renk renk..hüzünü mutluluğu tek renk..aynı koku aynı korku bir sürü gecekondunun içinden..dünyaya..bilmediğim şehirlere,
istasyonlara,mektuplara,kitapların dışındakilerine,ışıklara,seslere,derin soğuk sulardan,küçük büyük insanlara,onların ellerine,gözlerine,
sözlerine dokunup,şimdi tüm bunları okurken siz,yolumun İstinye'den geçip,boğaza bakıp,arkası dönük mezheplere,çöplüklere,varoşlara erguvan kapısına kavuştum..