Kızıl Nehir

İki kapılı bir handan içeri giren doru tayı gibi saldılar beni içeri. Sonra dizginlerimi ellerine geçirmek için gem vurdular ağzıma. Sussam gönül razı değil, konuşsam güzel konuşup kendimi anlatabilmem mümkün değil. İşte ta yaşamın başında susmayı öğrendim. Suskunluğum beni bilinmez sarp yollara salsa da, bu benim hayat felsefem oldu. Suskunluğum yüzünden kazandıklarımın yanında, susmam yüzünden hakkımı arayamadığım için kaybettiklerim de oldu. Yine de susunca içimde sonsuz huzur buluyorum. Suskun ve sessiz yüreğimle düştüm hayat yoluna. Kalın ince bir imiş, yazık ömrüm çürümüş misali, öyle bir zamandayız ki, sussan mı konuşan mı kazanıyor belli değil. Boş laf edeceğime yine ben susmaya devam edeceğim.Kızıl nehirler gibi akıyorum yatağımı bulmak için