H Hikmet Esen

24/07/1952 Tarihinde Balıkesir’in Edremit İlçesinde doğmuşum.. Muhasebeci olan babamın işi nedeniyle 7 yaşına, yani ilkokula başlayana kadar Altınoluk’ta çocukluğumun en güzel yıllarını neredeyse denizin içinde geçirmişim. Öyküsünü ESKİ FOTOĞRAFLARIM isimli şiirimde şöyle anlatmaya çalışmıştım..



Sene, bin dokuz yüz elli iki;
Günlerden bir gün,
Yirmi dördü temmuzun
Açmışım Dünya'ya gözlerimi
Saati, önemli mi..! !
...................Edremit'teki evimizi,
...................Hatırlayamıyorum,
...................Babam muhasebeci.
...................Sonra kardeşimin,
...................Altınoluk'ta Dünya'ya gelişi..
Evimiz kumsalın kıyısında.
Irıp çeken balıkçılar
Hala capcanlı anılarımda.
Kumdan kalelerim,
Pırıl pırıl denizin kenarında
Çakıl taşlarıysa
Oyuncaklarımdı Altınoluk'ta..
.....................Seneler kendi mecrasında akarken,
.....................Yepyeni güfteler peşinde yaşam.
.....................Ayvalık anılarım,
.....................Ve ilkokul yıllarım
.....................İsmini duyduğumda
.....................Farketmeden kızardığım
.....................İlk aşkım;
.....................Şimdi adını bile hatırlayamadığım..
Sonra acıyı tatmak aniden.
Ne olduğunu bilemeden
Adını bile koyamadan yalnızlığın;
Bir daha göremeyeceğim,
Ama hep özleyeceğim
Babam dı yitirdiğim..


Ayvalık’taki lise yıllarımdan sonra Ege Üniversitesi İktisat Fakültesi’ndeki 1970 sonrası öğrencilik dönemi ve yaşamımın neredeyse 10 yılı bulan İzmir’deki çalışma dönemi geliyor.. 1980 yılından beri Ayvalık’ta Serbest Muhasebeci Mali Müşavir olarak çalışıyorum..

Politikanın, siyasetin yaşamın ta kendisi olduğuna inanıyorum.. Kirlendiğini, çirkin oyunlara alet edildiğini görüp te şikayet etmektense, önce kendi evimin önünü temizlemeye çalışmanın kavgasını verdim hep. YORGUN DEMOKRAT’TAN DİZELER isimli şiirim bu konudaki inancımın seslenişidir.



Bir dolu şey yaşadım geçmişimde;
Bir dolu kavgaya girdim,
Dünyayı karanfillere bezemek adına.
Neyi başardım,
Nerede eksik kaldımsa,
Yaşam,
Kazıdı yaşadıklarıma..
Şimdi bakıyorum da,
Kendime ters düşmemişim,
Haklıymışım savunduklarımda..

Bu güven,
Yaşamı yorumlamamı sağlıyor yeniden...
Yenildim diye teslim olmak değil,
Tutmayan fideleri
Bıkmadan hergün yenilemek,
Gerekirse budayıp
Kuruyan dallarını,
Yaşama yeniden
Soyunmak gerek.

Karanlığa boyun eğip,
Kapatırsak gözlerimizi,
Ve susarsak birgün bilin ki;
Kırağı çalan yapraklarına
Su yürümeyen çiçekler
Bir daha Güneş'e dönmeyecekler..

Bu güne gelirsek, Yaşamdan hala alacaklı olduğuma inanıyor ve inadına yaşamaya çalışıyorum.


Seneler,
Senelere akarken,
Ve hep çalarken,
Zaman,
Yaşamımdan;
Bugün iki oğlum
Bir Menekşem var..
Yazdıklarım,
Eski fotoğraflarım..
Yepyeni yaşamlarına
Yelken açmışken çocuklarım,
Görsünler istiyorum
Tohumun yeşermesini.
Görsünler sevgi çiçeklerini
Çevrelerindeki..
Biliyorum;
Çok şey var hala öğrenebileceğim,
Tükenmedi yaşama özlemim
Çok şey var daha göreceğim;
Ama, heybem dopdolu dostlar
Çok şey var aslında
Herkese verebileceğim……………..(Eski Fotoğraflarım isimli şiirimden) .

Sonu geliyor elbet ömrün.
Yaşamdan vazgeçmek,
Herşeye veda etmek,
Kolay mı sanki..!
Seneler,
Elbette eskitti bedenimi,
Ama düşlerim,
Yaşlanmadı ki..!


Şiirlerim henüz kitap olarak yayınlanmış değil. Ayvalık ve yöresinde çeşitli dergi, gazete ve yayın organlarında zaman zaman bazılarını yayınlamış olmama rağmen, kitap haline getirme çalışmalarına yeni, yeni başladım; bakalım kısmet...