Gerçekten farklı bir kitap okumak istiyorsanız tavsiye ederim.
Hepimizin kabul ettiği değerlere farklı bir bakış açısını anlatıyor... İnsan ruhunun bir tekamül geçirdiğini ve bu tekamül sürecinin inceliklerine deyiniyor. En çok etkilendiğim bölümünden biri de Halil Cibran Ermiş'tn aldığı çocuk yetişirme konusundaki sözleri oldu:
Çocuklarınız sizin çocuklarınız değildir.
Onlar kendi özlemini çeken hayatın çocuklarıdır.
Sizin vasıtanızla gelirler, ama sizden değil,
Sizinle birlikte olsalar da size ait değillerdir.
Onlara sevginizi verebilirsiniz, ama düşüncelerinizi asla!
Çünkü onların kendilerine has düşünceleri vardır.
Onların bedenlerini barındırabilirsiniz, ama ruhlarını asla!
Çünkü onların ruhları yarının sarayındadır, siz ise
orasını düşlerinizde bile ziyaret edemezsiniz.
Siz onlara bezenemeye can atabilirsiniz, ama onları
kendinize benzetmeye çalışmayın.
Çünkü hayat geriye gitmez ve dünle oyalanmaz.
Siz, çocuklarınızın canlı oklar olarak ileri atıldığı yaylarsınız.
Yazar günlük yaşantımızda geleneksel deyimlere de çeşitli tanımlamalar getirmiş.. Hepsinden ayrı etkilenmemek neredeyse imkansız. Örneğin sevgiyi de tanımlamış; "Sevgi , insanın kendisinin bir başkasının ruhsal tekamülünü desteklemek amacıyla genişletme arzusudur." Farklı bir bakış açısı.
Aşık olmak, bilinç altı mucizesi, din, sağlık gibi konulara çok farklı anlatımlar eklemiş.

Kesinlikle tavsiye ederim.

Hakan Zengin