Bernaca

Hepinizden 1 ay azdır bu dünyada aldığım nefes
Siz 9 ayda ben 10 ayda
Açtım gözümü bu tuhaf dünyaya
İyi mi ettim kötü mü bilinmez
Ben istemedim
Herkes gibi önce emekledim sonra yürüdüm
Uzaylı olduğumu düşünenler de yok değil
Siz sağlaksınız ben solak
Yani
Siz dünyadan ben uzaydan
Bir terazinin iki kefesine kenetlenmiş ömrüm
Bir sağa bir sola ağar kefesi
40 yılda bir dengede olacaksa
Yaşımı da hesaba katarsak daha 5 senem var
Hayat denen bu karmaşada kuracağım dengeye
İki aşk yaşadım 10 sene evveli
İki aşk
İki can
Yüreğimden söktüğüm
Bedenimde büyüttüğüm
Ve bir gün uçacak kadar benim olmayan
İki özgür güvercin bütünleşir oldu aşklarımda
Bende çocuktum
Çok düştüm, çok dizlerim kanadı
Yüreğim kanamazdı çocukken
En büyük acı dizimin hissettirdiği acı sanırdım
Büyüdüm sonra herkes gibi
Oysa farklı acılar da varmış bu dünyada
Öğrendim…
Öğrettiler…
Yüreğim de kanadı canımda acıdı
Mahşerdeymişçesine günler de yaşadım
Cennetten geldiğine inandığım
Lütufkâr mutluluklar da
Hep sevdim, hep güldüm
Sorsalardı bana
En çok ama en çok neyini seversin diye
Kan ağlasam da gülen yüzümü derdim
Çok yenildim çok incindim
Çok sevildim çok sevdim
Çok-suz anlarım da oldu elbet
Okyanuslarda da yol aldım
Küçük denizlerde de
Fırtına sonrası sakinliklerde
Salıverdiğim yelkenlimde oldu
Deli boran fırtınalarda
Herkese her şeye inat
Göğüs gerdiğim yelkenlimde
Büyük savaşlar verdim harplerde
Yengilerimde oldu yenilgilerimde
Aldığım bir nefes ise bu dünyadan
Verdiğim son nefes olacak
Beni sizlerden ayıran
Kimi güzel anacak hayalinde
Kimi nefret edecek belki de
Olsun
Herkesin canı sağ olsun
Bir nefeslik ömrümün
Her nefesi sevenlerime
Helal olsun…