Benliğim

Yıl 1987...
Aylardan,
Haziran...
10 Haziran...
Saat 12'yi vurduğunda,
Sanırım sığmadığımdan olsa gerek...
Ben başlamışım seslenmeye...
Duymayınca kimse,
Vurmuşum 12'den zile...
Apar topar gitmişiz hastaneye...
İlk anlar,
Yemişim bir tokat popoma...
Yediğim ilk tokat olarak geçmiş tarihe...
Sonrası...
Tanışmışım yeryüzündeki melekle,
Yani annemle...
Ardından hayat koçum,
Babamla...
Hemen arkasından...
Tek tek,
Kardeşlerimle...
Tanışma sefası bitmiş...
Ben başlamışım büyümeye...
Arabayı terlik yapmışım,
Diş fırçasını uçak...
Oyuncak yok ki oynayacak...
Kırmışım hepsini,
O zamanlar çok haylazmışım...
Sonra bakmışım herkes benden büyük...
Bende büyümüşüm,
Küçük küçük...
Sırtımda okul çantası,
Elimde beslenme kutusu,
Başlamışım okumaya...
Ali ata bakmış,
Işık ılık süt içmiş,
Ayşe yemiş yemiş,
Ben *oku yemişim...
Okumuşum yıllarca...
Yeni terlemiş bıyıklarım...
Ben büyümüşüm biraz daha...
Merak salmışım herşeye...
Başlamışım,
Hayatın kirli yüzlerini görmeye...
Hastalık kapmışım,
Öyle böyle değil...
Aşk derecesinde bir hastalık,
Tiyatroya...
Gün geçtikçe daha çok bağlanmışım...
Daha sonra "Anlatacaklarım var!" diyip...
Başlamışım yazmaya...
Hayatın oyunlarını,
Anlatmışım gelene gidene...
Öyle gelmiş böyle gidiyor işte...