(KaLp-HIRSIZI)

Hayata ve sevdaya dair ne varsa, son kez seninle paylaşmak için kalemimle barış imzaladım bu gece..Gözlerin kör,kelimelerin suspus olduğu bir karanlıktayım yine..içimde biriken o kadar çok şey varki..Ama gidişinle birlikte hepsi anlamını yitirdi.Ne baharların neşesi kaldı içimde ne de kışların seni özleten soğukluğu.
Üşürken seni özleyip mutlu olmak istiyorum ben..Ama yoksun! Yokluğun dirhem dirhem eritirken hayatla olan bağımı,ben sınırların eşiğinde yine seni düşünüyorum.
Düşseydim tutar mıydın ellerimden yar?
Hıçkıra hıçkıra ağlasam,"kıyamam ağlama" der miydin?
Pamuk ipliğine sarılı ömrümün son durağı olur muydun?
Bilmiyorsun ama ben seni sevmelerin sevdalısıyım...Her gece böyle efkarlı,böylesine ağlamaklıyım..
Susup ta gittiğin günü düşünüyorum..Herşey nasıl da çamura bulanmıştı..Gözlerim yangın ,yüreğim mahşer yeriydi sanki.. O anın resmini çekip gümüş bir çerçeveye hapsettim ben.Sensizliğin ve gidişinin zehrini akıtttım.Aklımda tek bir soru: Neden gittin? Cevapsız kalan yüzlerce sorudan biri işte..
O kadar yorgunumki...
Çaresiz...
Son bir hamle kaldı sevdiğim,atılacak son bir kurşun...Gözlerimde yaş,yüreğimde sancın,belkide en ağır ama son kez yaşayacağım acıyla duvara vurup kırıyorum işte sensizliğin saklı olduğu o gümüş çerçeveyi..
BENSİZLİĞE GİDEN YOLUN AÇIK OLSUN...