suzan çelik
4.8.2012 21:27:20sayın arkadaşım.aşkın karanlıj kulvarlarında öyle bir çıkmazlardasınki,ne kadar cabalasnda içi,nden çıkamıyorsun.bu boş kulvarlarda debelenip duruyorsun.Bebeklik, çocukluk, gençlik olgunluk çağları birer birer elden çıkıp gitmiş, adeta arkamızda birer koca koca hatıra yığınları bırakmıştır hayat. Dağlar misali ömür geride kalmış ve işte “ben” denilen zamanların sayfası dürülmüştür artık. Bu hayat hep mücadele, koşturmaca, umutlarla, heyecanlarla ve kısacası sorumluluklarımızla kaplanmıştır. Her şeye kavuşulmuştur, elde edilmesi gereken ne varsa hepsine varılmıştır ama… Amalarla başlayan kelimeler dizesi hep bir yerlerde eksik kalmıştır. Bunun farkında olmadan içimizde bir sızı gibi hissetmiş ve bazen yüreğimize saplanıp durmuştur bu eksiklikler yığını haline gelmiştir.bizlerde bunların içinde bocalayıp duruyoruz.
sayın arkadaşım şiiriniz çok güzel ve çok anlamlıydı.kutlarım.puanım tam.
şimdi şiirinize ve yorumumu uygun iki güzel söz ekliyorum.hoşçakalın.
Ey özünün sırlarına akıl ermeyen;
Suçumuza, duamıza önem vermeyen;
Günahtan sarhoştum, ama dilekten ayık;
Umudumu rahmetine bağlamışım ben.
Büyükse de isyanım, kötülüklerim,
Yüce Tanrı'dan umut kesmiş değilim;
Bugün sarhoş ve harap ölsem de yarın
Rahmete kavuşur elbet kemiklerim.