yunusi

18.11.2008 18:49:56

dokunma değme bakışıma benim
nem yüküyle bulut saklar gözlerim
düğümsüz bohçalarda tüm hislerim
dağılır sonra boşalır ağlarım

vazgeçilmemiş yol uzar sînemde
çıkmaza saplanır kalırım yine
uzanan kollara meyl etmedikçe
üşür donarım yangınlar içinde

düğümler boğazıma dizildikçe
yutkunup alamam hüznü içime
dert küpü olmuşum adsız şehirde
tek fidanım da yok kıyı köşemde

kimsesiz bî çareyim gurbet elde
bir ben mi esirim yaşam içinde
düşündükçe ağlarım kaderime
kırıntısı yok umudun Gönül’de

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

şiirinizi okuyunca dökülüveren bir dörtlük....
müsadenizle...

uzaklardayım uzak gurbet ilde,
yanmaktan mecalim kalmadı dilde,
canım vereyim gönül derdi bil de,
umudum sulara düştü gönüllde..............................Yunusi

dil: gönül anlamında kullanılmıştır...

bu dörtlük de benim yorumum olsun...
kutlarım efendim...çok çok güzel şiirdi....sealm ve sevgiyle...