AHMET TURANOĞLU

27.3.2007 21:52:04

güneşin yokluğuna buz keserim
ay ışığı zindanlarda
yıldızlar bir bir hücrelerde
donmuş zaman manzaraları
karanfiller tomurcuklarında mahkum
ben zifiri karanlıklarda kuşum
görünmez yarınlarım
bahar kokusu sinerken sabaha
yeni bir gün doğacak
masmavi sevgileri kucaklayan
benim öksüz yanım
sen diye hep kanayacak her sabaha...
*************
Senin şiirlerin Ankara Kalesi'ne çıkar gibi.Önce gayet sakin bir şekilde düz bir caddede yürüyorsun.Sonra yokuşu çıkıyorsun ve sonra bilenler bilir bitmeyecek gibi göğe yükselen merdivenleri soluk soluğa çıkıyorsun.Biraz yorulmuş oluyorsun ama yukarıdaki müthiş manzarayı ve ferah havayı görünce iyi ki çıkmışım diyorsun.Şiiri bir iki birime ayırırsan okuyucuya mola verdirmiş olursun.Candostum böyle de olsa şiirindenbüyük keyif alıyorum.Seni de şiirini de çok seviyorum...