GARİP YETİMGurbet bana dokunmazdı bir zaman Hep sesin gelirdi telin ucunda Hasretliği görmemişe dönerdim Seni bulmak vardı yolun ucunda Sabrım son damlada gayrı taşacak Çoğaldı dertlerim boydan aşacak Rüzgarı bekliyor düştü düşecek Bir yaprağa döndüm dalın ucunda O zaman gurbeti çekilmez buldum Zaten garip idim bir yetim oldum Kara haberinle yıkılıp kaldım Sözler düğümlendi dilin ucunda Vade ertelenmez yazgı bozulmaz Bu ayrılık kalem ile yazılmaz Kırık kanat ile dalıp yüzülmez Çaresiz kalmışım gölün ucunda Kul Hakkı’yım boşunadır çabamız Bizi teselliye gelmiş obamız Bu diyardan göçün çekmiş babamız Ağlayıp giderim salın ucunda. |