Bahtıma Cemre Düştü
Şubat’ın ilk haftası
birinci cemre havaya düştü gök başını eğdi cemre buluta değdi bulutlar şişti yağmur kar dolu yağdı yere düştü her taraf kar tipi boran yerle gök arası amanın aman yer de gök de toz duman Şubat’ın ortası ikinci cemre suya göller dondu ördekler kondu çatılar salkım buz buzu çözecek tuz Şubat sonu üçüncü cemre toprağa toprak ısındı şişti kayalar yandı pişti yollar çatladı yarıldı su toprağa sarıldı buluştular derinden bahar sevincinden artık ne tipi boran ne ayaz ne de kar her yerde bahar var son cemre bana düştü içim ateşiyle yandı cemre beni mevsim sandı cemre bana dadandı ama aldandı ilahi cemre n’olaydın da sen havada yağmur suda buz toprakta buhar kalıp benden uzak duraydın ilahi son cemre bana düşmez olaydın *muzaffer yıldırım |
ne ayaz ne de kar
her yerde bahar var
Bu geri dönüş harika olmuş hocam..