ÇOK YAZIKHiç olanları gördüm rüyamda Sarmaladım sorularımı kendime Nereye varacak yaşam Saldım nefsimin ateşine Her sıcak bir gecede Yeni bir gürültü ile uyandım Dayanamadım savruldum Yanıp kavrulan çocukları gördüm O ateşin üzerinde Ölüme niyet rüzgarlarında Acımasızdı hayat Alnına yazılmıştı acı kanla Ateşle topla vuruyordu duvarlara yalnızlıkları Oturmuş bir çamura Kanat çırpan bir kuşa dönmüş, çocuk çaresiz Niyet kesin açlığa, yokluğa Dönüşsüz sevdalarda acımasızlık Daha ne kadar sürecek şu bombalar Nereye kadar Toz duman arasında boğulmalar Bitince mi dersin, nerede Mekanları cennet olsun şehitlerin Çok yazık Behçet Bük 1287/17.2.2016 |
Şiiri yazanın gümüş gibi saf ve duruluğu belirgin.
Beğendim...
.................................. Saygı ve Selamlar...