MELEĞİM
karanlık ıssız ve soguktu yanlızlık denen o sokak
bir ķıvılcım bir ates aradım hep karanlıklar icinde bekledim bekledim durdum yorgunluktan titreyen dizlerim ufukta arayıslardaydı gözlerim sonra sen cıkıverdin beyaz elbisen üstünde hem karanlıgıma ısık hemde gönlümde bir ateş kosdum sana yorulmadan bıkmadan sarıldım sımsıkı bırakmayacakcasına sense hafif tebessüm eden gözlerinle bana bakıyordun zaman durmustu sanki o an yerin mekanın ne önemi var dergibi sen melegimdin anladım iste o an |