Vatan toprakları kutsaldır ana, tıpkı sen gibi, uyku tutmaz nöbetlerimde, yazdığın mektupları okur dururum be anam, bizim buralarda duygusallığa yer yok anam hele ağlamak hiç yok, çünkü yakışmaz bizim gibi vatan evlatlarına, geçen salı şükrü komutanım çağırdı beni sanki gidecekmiş helallik istedi ,ve o gün pusuya düştük, evine gidemedi ama şehadet şerbeti içti , Allah bize de nasip etsin diye çok dua ettim anam, sende gınalı guzuna hakkını helal et anam , oğlun kudret....

Adını nefes koydum
Soy adını merhamet
Bu son mektubum anne
Ne olur birazcık sabret
Dağlasınlar gözlerimi
Bir kaç gün ağlarım
Yarim yanımda olmazsa
Şu canıma da kıyarım
Felek vurdu yerden yere
Hiç üzülmem boş yere
İsyanım yalnız kötü kadere
Mektuba ne gerek vardı askerim anne
Özlem nedir bilmem mi
Sıla kimdir sevmem mi
Vatan satanı görmem mi
Düşman kurşun saçar da
Siper edip yüreği ölmem mi
Mektuba ne gerek vardı askerim anne
Şafak sayam dedim
Karın altında bekledim
Düşmana pusuydu niyetim
Sen rahat uyu memleketim
Bir kör kurşunda benden
Ağlamasın şehidim
Nice ana kuzuları çarpışıyor cephede
Mektuba ne gerek vardı askerim anne
Gel gör ki bitmiyor lanet terör
Her vurulduğumuzda yakıyor içimi düştüğü kor
Vatan borcu namus borcu anne
İçinde savaş da varsa inan ki çok zor
Öyle kötü zamandayız ki anne
Mektubumun başında da dediğim gibi
Dağlasınlar gözlerimi dağlasınlarda
Burada yaşananlar bana kalsın
Geriye de dönermiyim bilmem
Ama sen her gece rüyalarında
Beni gör anne
Mektuba ne gerek vardı askerim anne.





Servet Konaçoğlu