Umut
umut
/hayata tutunmaktır/ tohumu karanlıkta çatlar umudun filizlenir uç salar dışa aydınlığa havaya suya boy atar dikine uzar gider güneşli yollardan yükseğe, yüceye ulaşır varmak istediği menzile toprağın derinlerinden fışkırır umut başlar- biter biter- başlar devinim içinde kendi kendine “umut bitti” denildiği zamanda yenisi ekilir toprağa anında çimlensin de yeni umutlar doğsun diye umut bu İnsana su kadar, hava kadar, güneş kadar elzem olan umutsuz da yaşanmaz ki UMUT / hayata tutunmaktır / umutla tutun hayata, mutla yaşa ömrünü… *muzaffer yıldırım |