Karanlığın İhtişamında
Gündüz perdesi kapanır siyaha bağlanır
Yokluğunun saltanatı süzülür sokaklarda sürter Kırık lambaların altında bağdaş kurar Takılır özlemler kaldırımlardan taşar Vuslat çakıl taşlarına saklanır Karanlığın ihtişamında geceleri gölge olur aşklar Sensiz senin izlerin de sürüklenirken Parlayan yıldızlar kederlenir Söner bir anda ışıklar Aşk çığlıklarını duydukça kayarlar Yıldızlar hüznünü bulutlara gizler Karanlığın ihtişamında yıldızlara gölge olur aşklar Her akşamın kahrı geceyle boğuşur Kalbimin ağrısı aşkla yoğrulur Acılar bir bir ruhumda dizilir Sensizlik sararken Sancılar azaları/ma dikilir Dayanacak güç/mü kalır Ah be siyahlar hep bana/mı giydirilir Karanlığın ihtişamında yalnızlık gölge olur aşklar |