Meçhul
Durmuyor seyyah olmuş kalbim...
Oturtamiyorum içimde kurduğum tahta... Bir ışık yukarıdan içime işliyor. Kaldırıyorum kafamı semadan gülümsüyor. Birde ses var sadece bazı zamanlar... Sadece ses... Hangi dip... Hangi karanlık derinlik... Çok yetenekli kendisi. Riyakâr... Bir var bir yok... İhtiyatlı bir şekilde müstakil olmayı nasılda başarıyor öyle... Bu loş ışıkta düşündükçe, kaybettiriyor icimdekileri... Bir kadeh, ardından gelen diğer kadehler... Yetiyor yerinde olmayanları bastırmaya... Hazan vakti geldi de geçiyor... Bu denli avare olmuş duygular... Gelecek belkide... Ve belki hiç gelmeyecek olan... Zeval olacağını bildiğim, Bu kalbe... |
Tebrikler...
......................... saygı ve selamlar. .