Bilmezler Sana Yandığım Renkleri
Başımda bir kuş
Yardan hasret kokar Hüzün döner gözyaşı düşer Omzumda yükü Kanatları kırılır şehrimin Sela gibi gelir sessizliğin nefesi Gemiler kalkar Limanlar boşalır üzerime Cebimde ayrılık küstür yollar Yüzünden resimler çizer ta içim Ne bir iklim Ne avluda ki güvercin Şu kırık banklardan başka Kimseler bilmez aşığın meşkini Bilmezler sana yandığım renkleri Harman gece Aman etmiş sabahlar Gönülsüz kokan çiçekler bilir Çeşmeden akıp giden günaydınlar birde Deli tay gibi Dört nala koşuyor hayat İki adımda büklüm ediyor yaşamı Sırtımda Kramp tutmuş sözler Kamburu çıkmış şiirler var Ellerime Kışı düşüren yar Başımda Bir hal var senden Hüzün döner gözyaşı düşer Kendime Sela okumadan Toprağa fidan olmadan gel Gel gör Ruhum da çeşmeden akmadan |