Yusuf.un bir kuyusu vardı
saraya uzanan
Yusuf.un bir sarayı vardı
zindana uzanan

Gönül kuyusundan aşkla çıktı
saray kapısını aşkla çaldı
zindanı aşkla saray yaptı
hak onu mısıra aziz kıldı

Bir yusuf vardı Yakup.tan olma
hasreti düğümle boynuna dolamış
nur yüzüyle görenleri hep yakmış
sabrı ile hakkın rızasını almış

Yusuf.un bir kuyusu vardı aranan
içinde gönül saadetini taçlandıran
özendikçe güzelliği daha da artan
saklandıkça mücevher gibi parlayan

Bir yusuf vardı gönüllere sultan olan
gönüllerde adalet terazisi kuran
hiç durmadan hak aşkı ile yanan
bir gül gibi yeşerdikçe solmayan

Bir yusuf vardı mısırda yaşayan
aslı Kenanlı olan bir yusuf
özü de sözü de bir olan bir yusuf
peygamber hırkası giymiş bir yusuf

Yusuf.un kardeşleri gaflete düşmüştü
gözleri kör olmuştu kulakları sağır
ama o şefkat ve merhamet doluydu
onu aziz kılmıştı teslimiyet zırhı