VEDA
VEDA
Bir onulmaz dert imiş, tuttu yakamı Elinden kurtulmaya, vaktim kalmadı Kavruldukça bedenim, yüreğim narda Bir damlacık içmeye, suyum kalmadı. Güldürmedin ey felek, neydi isteğin Kül eyledin harlarda, çileymiş yelin Gün akşama varmadan, düşeyim yola Dar eyledin dünyayı, yerim kalmadı Çıktım uzun sefere, dönmem imkansız Bunca zaman döneni, göster vicdansız Bir tomurcuk çiçektin, müjdeydin bana Esirgedin balını, tadım kalmadı. Faydası yok direnmenin, gelince zaman Firkat oku dönemez, fırladı yaydan Vuslatını beklerken, köleydim ufka Görülmedi hesabım mahşere kaldı Davut Tunçbilek/Elmadağ |
Kalemin susmasın
_________________________Selamlar