Mektubuma Burada Son VerirkenBugün her zamankinden daha iletkensin sevgili hayalim Sırtına kazıdığın zamansa asi bir şelale taklidi yapıyor Bugün muhakkak tepkimeye girmemiz lazım Mesela düşlerde eriyerek- kimyasal bir refleksle Sen hatırlarsın değil mi “mektubuma burada son verirken” diye biten mektupları O mektepli zamanlarımızda “gözlerinden öper, selam ederim.” Hasretle Hasretle Buradakileri soracak olursan eğer Keza sordun diyelim Hepimiz iyiyiz, avuntuların bilsin Hepimiz iyiyiz, ben, yalnızlığım, şehvetim Bizi merak etme Ki şunu da bil, Tükenmez kalemle yazıyorum Silemiyorum artık bazı duygularımı Yanlış anlama diye Hani ruhumda tohumlanmış dudakların dersem Bedenin bir nar ağacı gibi salmış içimde dersem Yanlış anlama ne olur Bil ki silemediğimdendir Silemiyorum artık Ne kadar silinirsem O kadar silinemiyorum O yüzden beni bağışla ne olur Geceleri, seni saklamak için Başka bir gece içine koyuyorsam Koydukça sen bir sürü geceleşiyorsan O senin kuyumdaki anaçlığındandır Ne olur beni yanlış anlama Silemiyorum son zamanlarda cümlelerimi Kızma Her mektup, sayfasının beyazı kadar masumdur biraz Bak Biraz diyorum Ki Sen ruhuma öfkelenme diye Beni çıplak seç diye , tüm günahlarımızın arasından Farzet Ben bir çözeltiyim Eski bir kitaptan yeni koparılmış bir kobayım Bir labirentte kalp kokusunun izinden gitmeye çalışıyorum Dönüp duruyorum heyecanla kendi eksenimde O kadar çok mektup var ki labirentte Bulamıyorum taştan masalın kapısını Bir bulsam Yüzyıl koynunda uyuklayacağım yorgunluktan Biliyorum , her mektup bir itiraftır aynı zamanda Dün radyo dinlerken duydum : “acele düş aranıyor” anonsunu Nasıl koştuğumu bilemedim o şiirdeki adrese Bir ünite düş verdim , o garibim mavi yalnızlığa Nasıl da hemen yüzüne, sözüne renk geldi anlatamam Kızma bana ne olur Silemiyorum demiştim sana Silemiyorum sırlara dönüşemeyen itirafları Öykülerin kemiksiz ve acıklı yerlerini Sevgili hayalim Mektubuma burada… Mecburum, Çünkü hiç beyaz kağıdım kalmadı rüyamda Mektubuma burada, buracıkta Odamın güneş görmeyen bir yerinde son verirken Son – veriyorum – ya da avucumuza bir son tutuşturuyorrum Bir sonraki erotizmimi daha satılığa çıkarmadan Hasretle öpüyorum beni hissedebildiğin anlarından Ave maria dinliyorum bir yandan İçimdeki notaları sana benzeyen bir kuş gagalıyor Evet biraz sükunet ve biraz topallaşmış ihtiraslarım Beni soracak olursan İçimdeki sana uzaklığı silemiyorum haritamdan Ne kadar silemezsem o kadar ıslanıyorum Anla işte An ile an-la Hasretle Hasretle |
Allah'ın yagmuru iniyordu göklerden
ve gün/ahlar boşalıyordu
sicim gibi gözlerimden
Oysa gökyüzünün evcil ve uysal bir yapısı vardı
çarşafı ger diyordu
geçmişte ki bir günden.
Yine çok iyiydi şiir.