NE SEN NEDE BEN
Kafa tutsak gecelerin tüm yokuşlarına.
Sevdalara şiirler , memlekete türküler yazsak. Bıraksak acıları bir yol ayrımında. Acıtmasa artık geride kalanlar. Bir resim çizsek, adı sevda olsa. Bir yarısı sen, diğer yarısı ben. Bi günde maviye boyasak gökyüzünü aniden. Sonra ateş yaksak semtimin sahilinde. Şarkılar söylesek sabaha kadar. Sen ağlasan da , ben ağlama desem. Diyebilsem keşke. Ama ne sen ağlıyorsun. Ne de ben konuşuyorum artık. |