SONSUZLUĞA
kalan olsam da; gidendim işte,
uğurlayanın da suçu yoktu öyle mi ? gittiğim yerde kalarak bilmeliydim haddimi. kısmetti bu ayrılık içine doğmuştu, bir, gün, bir hatıra istemiştin benden saklamak üzere belki bilinçli belki de ayrılığa dair bir duyuruydu. herşey döndü tersine, sen bana anı ,oldun tozlu raflarımın köşesinde. gittim sana göre kabulsuz duaydım, ömrüne ağır yüktüm oysa hayırlıydı bu ayrılık, sana, her mübarek, günlerde semaya açılacaktı ellerin. ibadetin kıymetini bilip, eksikliğinin farkına varacaktın bensizliğin acısıyla yaradana yaklaşacaktın inancını yaşacaktın, aşkı aşacaktın kavuşmaların kıymetini anlayacaktın, özlem duyacaktın sonsuzluğa. Nuran KARACA 22:25 30.01.2016 |