Ey gönül!
Bir diyar ki
Mazinin nefesinden kopup gelen
Sanırsın bir çeşm-i cihan
Ne ki bunun yanında Ege?
Tüm yeryüzü bir araya gelse
Nerde bulursun öyle bir yar?

Kıpkızıl nar misali kızarır da
Bir gün batımı çevreler semayı
Oluk oluk altınla ölçülür mü kıymetin?
Gayrı söylenen tın tın olmaz mı ki?
Getirsem altını üstüne yerkürenin de
Bir eşini daha bulmak ümidi beslesem
Hezeyandan öteye neyler bu gönül o dem.

Kaz dağı akseder şafakta yârin yüzüne
Seher vakti resmeder de yüreklere
Ay ışığında vehmeder insanoğlu
Bir Saint Seans ezgisi süzülür billurlaşır
Koylarından yayılır ki akvaryumla emsal
İnsanlığa ilham o nazenin musiki
Ne anlasın ham yürek bu faslı şahaneyi.

Mehtabın gök kubbe olur kaç aleme?
Gözler temaşa eyler usulca
Gökten bir yıldız kayar da o an
Kulaklarda yankılanır bir nağme-i seher
Aşıkla maşuk yürekte uyanır bambaşka bir ürperti
Mitsel bir söylenti değilse bu
Kaf dağını pir aşan, acep nasıl bir reng ü bu?


L.T.