Çocukluğum Mahallem ve Bakkal Amca
Keserim topunuzu deyip,
bıçağı saplayan bakkalın önünde ağladığım kadar. Ağladım bu kez. hayır hayır O kadar değildi belki ama En azından öğretmen kulağımı çektiğinde ağlamamak için kendimi tuttuğum zamanlarda ki gibi buruktu içim. Belki. Belki yanlış hatırlıyorum hisleri çocuktum nasılsa. Annem sen mi çaldın oğlum dediğinde gerçeği söylediğimi inandıramadığım kadar çaresiz Tamam şimdi hatırladım. Boya sandığının arkasında boş bir caddedemişcesine umutsuz bir bisiklet gibi hayal şimdi mutluluk ertankorkuç yirmialtiocakikibinonbeş Çocukken kardeşini sev diyenler şimdi onlar senin kardeşin değil diyorlar... |