Doğduma pişman etmişler
Yetmedi birde inkar ettiler
Alemi cihanda dilsiz ettiler
Bir canım var al senindir
Kıyamet benin rüzgarlar senin olsun

Beterden beter gördü bu gözler
Avutmuyor artık verdiğin sözler
Dinime allahıma ölmekten beter ettiler
Yarası kanser olmuş bir yürek bende
Yaşamak senin rüzgarlar senin olsun

Bu nasıl yaşamak dedi aklım isyanda
Bahtıma kurşunlarım az geldi gücendi
Ölüm denen girdapta bir gün yok olsamda
Saklanmış göz yaşlarım şimdi isyanda
Hazanlar bana rüzgarlar senin olsun

Sen demişti yıllarca seni arayan yanım
Yetim aklı uçuk bir başına yapayalnızdım
Ümidim hep kırık çaresiz ve kırgındım
Son kez ellerimi semaya açıp yalvardım
İşte baharım dedim rüzgarlar senin olsun

Gülmeyeli yıllar oldu hep zorakiydi
Kupkuru isyanlarda kendini arayandı
Oysa canıma can vermişti bir heves değildi
Kabri gülistan mekanı aşkın can eviydi
Şİmdi kışlar benim rüzgarlar senin olsun

Şarkılar ve rakım teselli etmiyor beni
Sitemim yok umarım affeder sevdam beni
Şimdi ben yere dökülen hazan yaprağı gibi
Kul hakkına ahuzar etme gör içimdeki sevgini
Kıyamet benim rüzgarlarda senin olsun

Mustafa SARIVADİ