KONYALIM BENİM
KONYALIM BENİM
Uzun boylu tatlı dillim Mavi gözlüm güzel huylum Ak beyaz teninde siyah saçlım Ey benim konyalım can güzelim Çakır gözlerin gördüm görmeseydim Siyah saçların inmiş omuza belik eyledim Gönül bu ne yapayım bir görüşte sevdim Benim Çakır gözlü konyalım güzelim Hilal yüzlüm çakır gözlüm benim Sevdim seni, demişim bir kez yarim Gonca gül benzeri idi akça tenin Benim konyalım gülüm güzelim Ayca yüzün görüp sarardı betim benizim Sanki yıllardır geleceğini bekler imişim Resimlerini görüşümde bir daha sevdim Sevmesende, sevdiğimsin konyalım benim Adını kazıdım Yalnız olan kalbime Tesbih edip aldım elime, her anı dilime Tabibi olmayan yaralar açtın sen kalbimde Yaralı kalbimde canlanan Konyalım güzelim Sana güzelim diyorum, cesaret aldım gözlerinden Sana yarim diyorum, ümitlendim hep sözlerinden Ben kahrolup vuruldum senin o maviş gözlerine Kalbimi imzalayıp aldın Konyalım güzelim elinlen Acizane canda Recep`im ben yine sevdim Ne ister isem,yaratan hep yüce hak’dan diledim İhanet nedir bilmem sevgi doludur kalbim Son göz bebeğim benim, KONYALIM güzelim. 28.01.2016 Recep KAHVECİOĞLU |